Het Amsterdam Dance Event opende gisteren met een interview met Nile Rodgers. De oud-gitarist van Chic en producer van ondermeer David Bowie en Madonna, neemt geen blad voor de mond. Na een kleine 25 jaar in de muziekindustrie neemt Nile Rodgers op het Amsterdam Dance Event de tijd om terug te kijken. En dus blikt hij natuurlijk terug op Chic, de groep waarmee hij zijn faam verworven heeft. De groep, die enorm scoorde met discokrakers als 'Le Freak' en 'Everybody dance', viel eind jaren zeventig uit elkaar. Na een geflopte soloplaat werd Rodgers benaderd door David Bowie. "Hij vertelde me dat als ik een plaat voor hem kon produceren die half zo goed was als mijn soloalbum, hij al erg blij was." Dat lukte behoorlijk en na het succes van Bowie's 'Let's dance' groeide Nile Rodgers uit tot een van de grootste producenten van de jaren tachtig. Nu, vijfentwintig jaar later, werkt Rodgers aan een nieuwe plaat met Chic. Maar de muziekindustrie is behoorlijk veranderd constateert hij. En niet naar zijn zin: "Er is iets gevaarlijks aan de hand", zo houdt hij het publiek voor. "De muziekindustrie wordt alleen nog maar geleid door geld. Het kost zoveel een nieuwe act te lanceren, met dure videoclips en marketingcampagnes, dat alleen een echte hit goed genoeg kan zijn. Hierdoor durft niemand meer een risico te nemen, niemand durft meer fouten te maken. Terwijl we van fouten maken juist betere artiesten worden." Het gebrek aan een undergroundcultuur baart Rodgers zorgen. Graag zou hij teruggaan naar een tijd waarin het enige argument voor een goede plaat het aantal mensen op de dansvloer was. Maar hij is skeptisch over de toekomst. "Misschien dat internet een rol kan spelen. Het leek er even op, met Napster, maar de platenmaatschappijen hebben het internet alweer behoorlijk overgenomen." Ondanks alle scepsis, hoopt Rodgers stiekem op een klein wonder; "Misschien dat over een jaartje of tien internet een goede rol kan spelen bij het verspreiden van nieuwe muziek. Misschien."