ESNS17: Yung Nnelg doet het in zijn eigen tempo

En hij heeft een übercoole synth-dude

Atze de Vrieze ,

Het Amsterdamse rap-collectief SMIB was de grote verrassing op Noorderslag, maar eerder op de avond stond een van de bekendste leden van de groep al in zijn eentje in de Kelder. Yung Nnelg heeft net een solo-EP uit, waarop ie zijn eigen pad en vooral zijn eigen tempo kiest. Hij neemt hier de plek in van SFB, dat voor 3/4 in een Surinaamse cel vast zit.

Yung Nnelg, Kelder, zaterdag 14 januari, Noorderslag 2017 

Wij vonden het eerlijk gezegd een beetje onhandig. Hadden we net SMIB uitverkozen tot een van onze 12van3voor12, neemt een van de beste rappers van de groep ineens afstand. En toch snap je het wel als je de twee optredens naast elkaar legt. SMIB drijft op de rauwe energie van het collectief. Het is wild en een tikkeltje chaotisch, terwijl wat 'Nnelgy' wil net wat meer focus vraagt. En hij heeft kennelijk best een duidelijk idee van wat hij wil, want Nnelg treedt niet in standaard set-up op. Naast een dj heeft hij een toetsenist die uit een piepkleine Korg allerlei spacegeluiden tovert. Echt heel cool. Hij heeft zelfs een soort van ballad op zijn repertoire, maar hij maakt zijn set af met nieuwe banger 'Forrest Gump' en 'Chamos' van een jaar geleden.

Die SMIB-gasten zien er allemaal heel flamboyant uit, geldt dat ook voor Nnelg?
Helemaal niet. In vergelijking met de rest oogt hij gewoontjes. Hij is wel iemand die de aandacht op zich gericht kan houden, maar een absoluut topmodel is ie niet en ook geen punkicoon. Hoeft ook niet hoor, is juist charmant. 

Die toetsenist suggereert een visie op performance. Klopt dat?
Nnelg onttrekt zich wel aardig aan de handen-omhoog 3-2-1 sping-clichés. Wat nog het meest opvalt is zijn geduld. Hij wil wel energie in de zaal brengen, maar overschreeuwt zichzelf niet en brengt elk woord verstaanbaar. Het zou tof zijn als hij de komende tijd een soort Earl Sweatshirt-achtig pad kiest, de diepte in.

Zo duister, ja?
Soms, maar soms ook juist helemaal niet. Op Contra staat ook een soort ballad genaamd 'SVL' (suikervrije liefde?), die live minstens zo lekker werkt als een stuitertrack als 'Op Dreef'.