AlunaGeorge mist scherpte zonder George
De afgelopen jaren heeft AlunaGeorge een transformatie ondergaan. Waar het duo bestaande uit Aluna Francis en George Reid een paar jaar geleden nog als twee-eenheid op London Calling en Eurosonic stond (George de muziek, Aluna de zang), is George inmiddels volledig in de schaduw van Aluna verdwenen. Hun bekendste nummer I Know You Like It werd pas door een remix van DJ Snake hun grootste hit tot nu toe, gevolgd door White Noise, het nummer van DIsclosure waar Aluna op meezong. Waar is George dan nog in de formule? Officieel is hij nog steeds een helft van de groep, maar ook op het podium is vandaag geen George te bekennen. Wat dan wel? Een nietszeggende drummer en toetsenist, die de charismatische, in slicke Calvin Klein bikini-gehulde Aluna bijstaan. Er wordt geopend met klassieke AlunaGeorge-track Attracting Flies om gelijk door te gaan in White Noise. Een vliegende start. Daarna wordt het tijd voor nieuw werk. En laat het daar nou helemaal misgaan. Het nieuwe materiaal houdt het midden tussen pop, EDM en trap, maar weet de sterkste elementen van alle drie weg te laten. Alleen nieuwe single I’m In Control weet het publiek in extase te brengen. Dan is het dus vrij lang wachten op die DJ Snake-track als afsluiter.
Met welk nummer moet je beginnen? Meest representatief voor de nieuwe richting is de single I’m In Control
Waar wil je dit zien? De vier sterke nummers in de set doen het ongetwijfeld nog steeds goed op Pitch en Lowlands, maar veel groter dan eerdere shows? Ik denk het niet. (Christiaan Walraven)
SXSW highlights 3: o.a. AlunaGeorge, Vince Staples, Sheer Mag, Empress Of
Vince Staples steekt de draak met Spotify op het Spotify-podium
“Bedankt voor de cheque van vandaag, om te compenseren voor de belachelijk lage bedragen die ik voor streams krijg." Rapper Vince Staples spaart streamingdienst Spotify niet, al is hij vandaag de headliner van hun day party. Op hetzelfde podium stonden ook AlunaGeorge en nieuwe talent Jayhoy. Aan de overkant van de straat de grootste verrassing van de dag: Sheer Mag.
Sheer Mag brengt classic rock met straatvechtersmentaliteit
Een leadgitarist die elk nummer begint met een solo, dat is niet per definitie een goed idee. Maar Kyle Seely van Sheer Mag kan het. Zijn geheim: hij speelt technisch heel goed, maar nooit te veel. Samen met zijn broer begon hij in Philadelphia een band, die op 70s classics gestoelde stevige rocksongs maakt, gezongen door een nog steviger zangeres genaamd Tina Halladay. Goede klassieke naam. Ze doet qua verschijning een beetje denken aan Gossips Beth Ditto, en haar rauwe vocale stijl past meer bij een punkband dan bij technische classic rock. Juist die combi werkt echt geweldig, echt een geval 'best of both worlds’, zeker met de straatvechtersmentaliteit in de teksten. “I’m nobody’s baby!”, krast Halladay vol venijn. De middag verliep nog een beetje stroef hier in Hotel Vegas, dat normaal juist goed is voor wilde feestjes. Alsof iedereen zich hier ineens erg besefte dat het pas dinsdag is, en dat er nog vijf avonden komen. Zodra Sheer Mag zijn eerste nummer af hebt, rent de helft van het publiek naar de bar voor een halve liter Lone Star.
Met welk nummer moet je beginnen? Nou, deze set bestaat uit enkel gouden hooks en riffs, dus kies maar raak. Toch een voorzetje? Fan The Flames. Killer.
Waar wil je dit graag zien? Het schijnt dat Sheer Mag zich nog niet zo makkelijk laat strikken voor een Europese tour. De band brengt zijn muziek tot nu toe ook alleen uit in eigen beheer, dus de professionele schil er omheen moet nog tot stand komen. Maar als het eenmaal zover is zullen de festivals voor deze band in de rij staan. Energie op je veld, dat heb je nodig. Maar laat ze eerst maar eens naar de Vera in Groningen afreizen. Geheide poll-topper.
Empress Of is keizerin van de nacht
“Ik heb nog nooit zo laat op de avond een show gespeeld!” roept Empress Of tijdens haar optreden om 1 uur snachts. Opvallend, want haar dansbare, dromerige R&B lijkt gemaakt voor de late uurtjes. Haar elektronische sound was al vernieuwend, maar met haar eind vorig jaar verschenen tweede album Me en de fantastische bijbehorende single How Do You Do It maakt ze een grote sprong richting het grotere publiek. Live wordt ze bijgestaan door een drummer en een percussionist met een opstelling vol elektronische pads om zelf de volle ruimte te krijgen voor haar krachtige zang en enthousiaste dansmoves, die ze wonderwel tegelijkertijd uit weet te voeren. Ze wist het blijkbaar zelf al toen ze haar artiestennaam koos, maar ze toont zich hier inderdaad een keizerin. In ieder geval van de nacht.
Met welk nummer moet je beginnen? How Do You Do It
Waar wil je dit zien? In juni staat Empress Of op Best Kept Secret en in De School. Op die laatste plek wordt de nachtvibe ongetwijfeld goed gevangen en Best Kept Secret is de perfecte instapplek voor deze muziek om een groter publiek te bereiken. En daarna? Dan zal ieder festival haar willen hebben.(Christiaan Walraven)
Messcherpe Vince Staples heeft schijt aan Spotify
Vince Staples heeft schijt. Aan de aanfluiting D.R.A.M. die voor hem speelde, aan de politie en vanzelfsprekend ook aan Spotify. De rapper uit Long Beach, Los Angeles baarde afgelopen jaar opzien met dubbelalbum Summertime ’06, over de gruwelijke zomer uit zijn jeugd waar hij zoveel vrienden heeft verloren. Is het gangsterrap? Fuck gangsterrap, rapt hij, hoewel hij een gangster is, zoals zijn vader voor hem ook al. Het bijzondere is dat Staples dat geweld juist niet verheerlijkt, maar een behoorlijk bittere kijk heeft op het straatleven. En op het Spotify-podium komt dat uitstekend tot zijn recht voor een groot publiek, waaronder ook kleine blanke jochies aan de zijkant op het podium die alles woord voor woord meerappen. Dus ook: “I wake up feeling like I am the coldest nigger breathing.” Vince Staples moet er zelf wel om lachen: “Dat is hoe je zorgt dat je niet wordt neergeschoten in Texas, hou ten alle tijden een blank kind in de buurt!” Staples is een ontzettend intrigerende gast. Hij zwiert slungelig, bijna alsof ie van de kaart is, over de stage terwijl hij continu “pills!” roept, maar hij rapt vlijmscherp. En zoals alle acts die op het Spotify-podium staan, lijkt ook hij verplicht om de streamingdienst zo veel mogelijk te noemen. Vince Staples heeft schijt: “Bedankt voor de cheque van vandaag, om te compenseren voor de belachelijk lage bedragen die ik voor streams krijg. En zodra je naar buiten loopt, stream dan duizend keer het album van je favoriete artiest. Dan verdient ie ongeveer evenveel als één album verkopen. It’s hard out there for a pimp!”
Met welk nummer moet je beginnen?
Norf Norf, inderdaad aangekondigd als “mijn meest gestreamde liedje op Spotify”.
Waar wil je dit zien?
Vorig jaar stond hij al op Woo-Hah. Omdat zijn tracks wel erg duister zijn, niet echt bangers bovendien, verdient Vince Staples nu vooral een clubshow in Nederland. De Melkweg zou een logische locatie zijn, hoewel hij de X-Ray op Lowlands zeker ook zou slopen. (Timo Pisart)
Jahkoy schrijven we op voor over twee jaar
Waar je ook staat hier op SXSW, altijd en overal hoor je tracks Drake tussen de optredens door. De Canadees is met zijn unieke kruising van rap en r&b op minimalistische beats uitgegroeid tot dé popster van het moment hier in de VS. En dus zijn de ogen meteen op je gericht als je uit Toronto komt en rapt en zingt, zo gaat dat nu eenmaal. Gisteren zagen we Tory Lanez, die echt al klaar is om te oogsten, nu op de kleine back porch van het Spotify House Jahkoy, die nog van verder moet komen. Naast rap en r&b hoor je bij hem ook dance-invloeden, en dat zorgt voor een luchtige, zonnige vibe. Dat ie er nog lang niet is zit hem niet zozeer in de muziek als in zijn technisch bagage - frisse sound, goede stem - maar in de wat knullige low profile performance, met een dj die de beats net wat te zacht heeft staan om de voeten los te krijgen. Enfin, genoeg op te merken, en toch gaat ie op de lijst talenten.
Bij welk nummer moet je beginnen? Hold Your Hand.
Waar zou je dit willen zien? Deze jongen moet eerst naar eens op tour gaan met een gevorderde artiest en een kneitergoed liedje schrijven, maar hou zijn naam in je achterhoofd voor over een jaar of anderhalf. Of gewoon nu vast in de luwte in Lowlands X-Ray.