Het concert: Hans Teeuwen, Lowlands ALpha, zondag 21 augustus 2016
LL16: Hans Teeuwen trapt, maar dekt zich te opzichtig in
Cabaretier krijgt Alpha een uur lang stil
Het is een dappere zet: Hans Teeuwen het grootste podium van het festival laten openen op de laatste dag, wanneer de katers het grootst zijn. Aan de opkomst ligt het in elk geval niet, de Alpha puilt al een kwartier voor aanvang uit.
Teeuwen heeft genoeg ervaring in de benen om te weten hoe je zo’n groot publiek aankan. Maar zelfs met zijn ervaring met de Heineken Music Hall is zo’n Alpha nog wel even andere koek. 20.000 man is toch best veel. Na de tent op het verkeerde been gezet te hebben door een stand-in met een masker op het podium te laten gaan, gaat hij er gestrekt in. Dolf Jansen is net zo grappig als een dood kind (niet dus), hij zou best Claudia de Breij willen vingeren, en meer van dat. Het is de Teeuwen zoals we hem al bijna twintig jaar kennen. Bot en absurd.
Bot en absurd, en meer niet?
Na het publiek overrompeld te hebben met de gebruikelijke botheid, neemt hij alles en iedereen op de korrel. De Fransen, de Joden, de katholieken, witte mensen die zich excuseren voor slavernij. Het is een opzichtige aanloop om uiteindelijk uit te komen waar hij de laatste jaren telkens weer bovenop duikt.
De islam?
Natuurlijk. Teeuwen dekt zich in met ironie. ‘Hoezo zou ik grappen willen maken over een godsdienst die ons zoveel moois heeft gebracht, op het gebied van homo-emancipatie en wereldvrede.’ Hij krijgt er het ‘kankerwitte publiek’ mee op de banken. Het heeft allemaal een hoog ‘oh, dat kan je toch niet zeggen’-gehalte.
Maar is het goed?
Het is goed dat Teeuwen iedereen op de korrel durft te nemen, maar het is geforceerd. Je krijgt het gevoel dat de halve show bedoeld is om zijn islam-kritiek mee te verdedigen. Hij schopt tegen het geloof, omdat hij immers overal tegenaan trapt. Net als het moment nadat hij het heeft over hoe hij een terrorist die in zijn paradijs komt van achteren neemt. Even ervoor roept hij het publiek op om zich heen te kijken naar 'verdachte elementen'. 'Dat zou natuurlijk ook gewoon een Volkertje kunnen zijn.' Met alles wordt duidelijk dat hij zich indekt, voor wat hij werkelijk wil zeggen. Je merkt ook iets van voorzichtigheid. Begrijpelijk ook. Ook Hans Teeuwen, de man die vindt dat je alles moet kunnen zeggen, ook al is het soms ook verleidelijk - of verstandig - niets te zeggen. Cabaret in de Alpha mag zeker een vervolg krijgen, al zijn er in Nederland niet veel die dat zo kunnen als Teeuwen.