Bij binnenkomst denken we met 'een drie kwartier na opening' al modieus laat te zijn, maar na een klein rondje over het terrein lijkt het er op dat we niet de enige zijn die er over dachten om het vroege begintijdstip van 15:00 uur te negeren. In de kleinste van de twee tenten, Circus 2, dansen twee mensen voor Michael Gracioppo en bij DJ Tennis is er de mogelijkheid om tijdens zijn set een meet & greet te houden en handjes te schudden, ware het niet dat er tussen zijn publiek en de dj-booth een gat van zeker tien meter zit. De kat uit de boom kijken kreeg in Circus 1 spontaan een nieuwe dimensie. Zonde, want beide heren legden prima plaatjes op hun draaitafels om de namiddag van wat kleur te voorzien.
ADE16: Life & Death draait om vriendschap
Met DJ Tennis en Leon Vynehall als grootste voorbeeld
Een snelle blik op het maar een paar uur eerder bekendgemaakte schema van Life & Death leert dat het vandaag op Thuishaven eigenlijk maar om één ding draait: duo’s. Met back2back-sets van Tim Sweeney & Eric Duncan en DJ Tennis & Leon Vynehall én de twee heren van Red Axes ligt daar het zwaartepunt van de avond. Gaat het vanavond zo’n avond worden? Jawel toch?
Het heilige vuur
Zo ook Nuno dos Santos die in een lege loods á la Lowlands’ X-Ray voor een schamel publiek van vier man mag opwarmen. ‘Gaat het hier nog gebeuren vandaag?’ horen we van één van de vier roepen, terwijl Radioheads ‘Desert Island Disk’ uit de speakers klinkt. We gaan er voor het gemak maar van uit, al was het alleen al om de line-up van vandaag die voor fijnproevers gemaakt lijkt. De drie dj’s die openen zijn daar met gemak toe in staat overigens, alleen is daar wel publiek voor nodig. In de kleinste tent, die ook het snelst gevuld is, lukt het Nuno om het het heilige vuur waar ze alle drie zo naar op zoek zijn tegen het eind van zijn set aan te krijgen.
Alsof hij ze uit zijn mouw schudt, dropt hij de laatste tracks waaronder Telex’ klassieker ‘Radio Radio’ en die van Kraftwerk, ‘Showroom Dummies’, die vervolgens weer moeiteloos overloopt in Matias Aguayo’s ‘Walter Neff’ . Een combinatie die verbazingwekkend goed werkt, waarop de heren Eric Duncan en Tim Sweeney het vuurtje verder mogen opstoken. Dat lukt al snel en dat komt vooral omdat ze beiden hun platencollectie uit de jaren ’80 hebben meegenomen. Van Simple Minds tot Modern Talking en een klein stukje van Lex’s 14 Days, ze zorgen er allemaal voor dat de stemming er in de loods er langzaam aan in begint te komen.
Pareltje
Ondertussen brengt Margot in Circus 1 een evenwichtige mix van house en techno en kent Black Marlin in de kleinere tent z’n klasssiekers. Helaas staan daar echter nog steeds maar vier mensen te dansen op Konstantin Sibold’s ‘Mutter’. In de loods is het echter feest met Duncan en Sweeney die de jaren ’80 achter zich hebben gelaten en het tempo er lekker in houden. Horen we daar Mylo's 'Drop The Pressure' aankomen, nee toch? Welnee, het is Try To Find My Baby's 'Get To Be My Baby'! Het lijkt erop dat hier in de vooravond het pareltje van Life & Death gecreëerd wordt.
Tim Sweeney is na een uur back2back alweer afgehaakt, maar Eric Duncan blijft maar doorgaan met het doorpompen van deephouse mixes rond hits als ‘Ma Baker’ en Donna Summers 'Our Love', maar het lekkerst bewaart hij voor het laatst. Het publiek in de loods is uitzinnig als Sherman Hunters 'Dance To Freedom' tot een climax komt en voor even krijg je medelijden met Red Axes dat hier verder op voort mag borduren. Een kijkje In de andere tenten van Life & Death laat zien dat Leon Vynehall en Axel Boman het zwaar hebben, maar de Israeliërs van Red Axes krijgen het gewoon voor elkaar. Hun remix van Moscomans ‘Fernandez' zorgt ervoor dat niemand meer de loods verlaat en het dus alleen maar drukker en drukker wordt. Onlangs speelden ze nog een liveset in De School, hier draait het eigenlijk ook om de heren zelf. De set wordt gedragen door remixes die de twee hebben uitgebracht, maar omdat het tempo er zo goed op ligt, maalt niemand echt om de ego-tripperij. Waarom zou je, als de kwaliteit er zo bovenop ligt?
Na het euforische einde met o.a. Michelle Minini’s ‘Hyper Martino’ in de Red Axes-remix is aan Fango de lastige taak om het gelukzalige gevoel in de loods door te trekken. Al snel blijkt zijn set net iets te moeilijk en eigenzinnig en dat betekent als dat de loods leegloopt. Met Fango zijn inmiddels de laatste acts van Life & Death aan hun laatste uur begonnen. KiNK gooit met z'n liveshow flink de beuk er in en Fango mixt z'n eigen platen tussen andere deephouse-hits door. Het fijnproeversfeestje is echter bij DJ Tennis & Leon Vynehall. De twee maken elkaar en het publiek helemaal gek met hun eigenzinnige keuzes, waarbij de energie die vrijkomt alleen maar nog opzwepender werkt. Gelukkig werkt dat door in de plaatkeus van beide heren, zodat de laatste paar platen van Paul Anthony & ZXX’s ‘F**k' uitmondt in Daphni’s ‘Ye Ye’ en alsof dat niet genoeg is, wordt New Orders 'Blue Monday' de afsluiter van de avond. De twee dj’s kijken elkaar aan, omhelzen en bedanken elkaar voor die eigenzinnige back2back-set. Het is een mooi slotakkoord dat goed aansluit op hoe de middag aanvankelijk begon toen Nuno dos Santos vroeg in de middag ‘Desert Island Disk' op zette en Thom Yorke zong: ‘Yeah, you. You know how I feel.’ Het was de avond ten voeten uit.