Matthew Bellamy valt op zijn knieën, precies midden op het podium. Wie recht vooraan staat heeft ineens een prachtig plaatje voor zich, met achter hem drummer Dominic Howard met klassiek-serieuze drummerstronie, van rechts aansluitend bassist Chris Wolstenholme, met rode lichtjes op de hals van zijn instrument. We zijn bezig aan Hysteria, het vierde nummer in de set. Wat een verademing om een band als Muse weer eens van zo dichtbij te kunnen bekijken. De pure power die normaal de achterste bar van een festivalveld moet bereiken, stuitert nu van links naar rechts, van boven tot onder door de zaal. Bij Hysteria brult het tot dan toe beschaafde Belgische publiek uitzinnig mee. “I want it now, I want it now, give my your heart and your soul.”

 

De laatste keer dat Muse in Nederland speelde, was op Pinkpop, een prachtige afsluitende set. De keer daarvoor vocht de band met het daglicht in de Amsterdam ArenA, de grootste concertzaal die ons land rijk is. Er lijkt geen weg terug voor Muse naar een zaal die te vergelijken is met onze Paradiso. Een grote productie past hier ook eigenlijk niet op het podium. Het komt neer op simpelweg spelen. Toch past het ook wel weer in het plaatje, want ook op hun nieuwe album zet Muse een stap terug naar de basis: vierkante rockriffs. 

 

Veel van die nieuwe nummers komen vandaag langs. Defector - de hele festivalzomer nog overgeslagen - dient nu als opener, de kinderlijk eenvoudige riff van Psycho dendert al snel richting de rode balkons van de AB. Het op plaat wat kitscherige Mercy heeft op het podium net zo’n stevige edge als de rest van de songs, terwijl Reapers zich al richting de apotheose van de set heeft genesteld. De bombastische progrock is niet verdwenen, maar wel naar achteren gedrukt door meer elementaire hardrock, met de vingervlugge gitaarlicks van Bellamy en de metalgrunt-achtergrondzang van Wolstenholme als aanjagers. The Handler is zoveel doeltreffender dan de drakerige ballad United States Of Eurasia, zo'n nummer waar Muse echt te ver ging in hun drang het gewicht van de wereld op de schouders te nemen. Bellamy speelt het vanavond achter een glazen vleugel, nadat hij eerst een paar minuten rust genomen heeft tijdens een wat langdradig bas-drum een-tweetje van Howard en Wolstenholm. Het goede nieuws is dat het vorige album 2nd Law vandaag volledig genegeerd wordt. 

 

De doeltreffendheid van het huidige Muse ligt natuurlijk ook vast in de titel van het album, Drones. Het is een beladen term, die indirect alles te maken heeft met de grote vluchtelingencrisis waarin Europa nu verkeert. Het is alsof alles waar doemprediker Matthew Bellamy de afgelopen jaren voor gewaarschuwd heeft nu als een natuurramp over de wereld heen trekt. Grote wereldleiders die hun volk manipuleren, die de modernste technieken tot hun beschikking hebben om met grote precisie samenlevingen te ontwrichten en mensen op de vlucht te jagen, en vervolgens de deur dicht slaan om hun eigen belang te beschermen. Inderdaad, de focus ligt bij de Westerse leiders, niet bij de zogenaamde vijand. Die Westerse leiders zijn immers geen spat beter dan de verderfelijke woestijnvorsten. Dat zit al decennia lang scheef, aldus Muse. Niet voor niets opent de show vandaag met een speech van John F Kennedy, waarin het morele gelijk van de Amerikaanse president vermengd wordt met een giftige paranoia. 

 

Vrijwel elk nummer is politiek geladen - de nieuwste songs zelfs explicieter dan ooit - en juist daarom is het fascinerend om te zien hoe Muse hier op het podium staat. Nog geen minuut de tijd neemt de frontman voor een preek, er is enkel een bedankje voor de donatie aan het goede doel. Een klein groetje in het Nederlands is verder eigenlijk het enige dat er vanaf kan. Hier staat geen Bono met grootse gebaren, er is geen live verbinding met Aleppo, geen grote wereldleider als ambassadeur van de vrijheid. Laten we er in hemelsnaam blij mee zijn. Nog een keer heft de euforische AB samen met Muse de vuist tegen het grote boze systeem. “They will not control us. We will be victorious!”

9 maart speelt Muse in ZiggoDome, Amsterdam.

Setlist:

Defector
Psycho
Supermassive Black Hole
Hysteria
The Handler
Time Is Running Out
Plug In Baby
Munich Jam
United States Of Eurasia
Mercy
Starlight
Reapers
Agitated
---------

---------
Uprising
Knights Of Cydonia