Een bak water over de camera
'Ik heb weer een berichtje van dat meisje! Ze zegt dat ze zwanger van je is’, zegt Louis van Baar, fotograaf en leeftijdgenoot van de dj. Martin Garrix schiet in een reflex op uit zijn stoel. 'Grapje!' 'Oh, zak erin!' Martin Garrix krijgt heel wat op zich af. Supersterren willen op zijn tracks meedoen, gisteren was hij op een feestje van de multimiljonair die het computerspelletje Minecraft bedacht. Idioterie, beaamt hij. Maar aan dure auto's is hij nog niet begonnen, hoe hard de Bentleys en Ferrari's ook lonken bij alle hotels waar hij langs loopt. Voorlopig steekt hij liever de draak met zijn status. 'Als ik nou een mooie auto koop, zou dat me dan stimuleren om mijn rijbewijs te halen? Mijn ouders zeggen altijd: je parkeert hem maar om de hoek hoor, een Ferrari in een woonwijk, dat kan écht niet.'

Een gemiddelde foto op zijn Instagram wordt zo'n 180.000 keer geliked, zo'n 2.000 mensen plaatsen er een berichtje bij. Sociale media zitten hem en zijn publiek in het bloed. Zijn crew is er ook op ingericht. Vandaag bijvoorbeeld heeft hij niet alleen een fotograaf, maar ook een cameraman mee, twee bekenden die precies weten wat ze wel en niet moeten vastleggen. Ze gaan bijvoorbeeld mee in een bootje als Martijn even gaat fly boarden, een spectaculaire watersport waarmee je vliegt met je voeten als jetski's. Zo, een linke bak water over de camera, maar wel weer een spectaculair snapchatje erbij. 'I'm a bird today!' 

 

Finland -> Estland -> Las Vegas
Niet alles gaat online. Zo deed de dj laatst een show in Mexico. Hij pakt zijn telefoon en laat een foto zien van zichzelf met drie extreem zwaar bewapende agenten. 'We reden in drie pantserwagens, naast ons scooters, voor en achter ons twee auto's met daarop agenten in kooien met enorme geweren. Allemaal uit angst voor ontvoering. Better safe than sorry, maar dat wil je niet laten zien.' Zijn huis krijgen we ook niet te zien, zeker niet nadat een bende vorige week toen hij zelf op Mallorca met een show bezig was zijn villa hier leeg roofden. ‘Nadat ze de laptops buit gemaakt hebben, stonden ze tevergeefs met pikhouwelen op de kluis in te hakken, in de hoop dat er veel geld lag. Waarschijnlijk hebben ze me dagenlang geobserveerd. We hebben nu bewaking. Ik ben onlangs ook het ouderlijk huis uit gegaan. Bij mijn eerste eigen huis in Amsterdam zit 24/7 iemand beneden bij de ingang van het pand. Iemand die ik ook kan bellen als ik lang weg ga en vergeten ben iets uit de koelkast weg te gooien. Ik ben nogal een warhoofd. Het is geen hotel, maar het heeft er wel de voordelen van.'

Die villa ligt een kwartiertje rijden buiten het centrum, in de heuvels. Voor de deur staat een rond fonteintje, dat helemaal bedekt is met honderden drinkende bijen. Kan geen kwaad, beweert de eigenaar, en ze maken ook helemaal geen agressieve indruk. Als je door de poort gaat, kom je bij een riant wit pand, met een zwembad dat tegen de heuvel aan geplakt zit. Dit is de uitvalsbasis van de dj deze zomer. Veel van zijn optredens zijn nu in Europa, zodat hij hierheen terug kan vliegen. Al gaat hij de komende dagen wat verder weg. Morgen naar Finland met de jet, dan nog dezelfde dag met de helikopter op en neer naar Estland voor een tweede show. ‘En vervolgens vanaf Londen naar Las Vegas, waar ik precies op tijd aankom voor mijn show daar. Het past net, omdat ik het tijdsverschil mee heb. Maar als ik bijvoorbeeld een optreden heb ik Barcelona of Mallorca heb, kom ik hier terug. Ik kan hier vrienden en familie uitnodigen, ik kan er chillen, en ik maak muziek.’

 

 

DJ Mag top 100 als donkere wolk
Garrix produceerde ook mee aan de nieuwe single van David Guetta, vertelt hij. Daar was veel om te doen, omdat het een bewerking is van een bekend kinderliedje, If you're happy and you know it, clap your hands. Dit is toch wel het eindstation van de EDM, dieper kunnen we toch met zijn allen niet zinken, schmierden de haters. Opvallend genoeg liet ook Martin Garrix zelf zijn naam niet op de track zetten. 'Ik twijfelde erover. Het is niet als de andere Martin Garrix muziek, er zit minder emotie in. Uiteindelijk maak ik toch vooral muziek voor mezelf, en als ik het zelf niet helemaal voel, wil ik het niet uitbrengen. En ja, het mag ook niet te kinderachtig worden. Ik krijg al vaak genoeg naar mijn hoofd dat ik een broekie ben.' Liever zet hij in op zijn remix voor r&b zanger The Weeknd, die dit weekend verscheen. Hij laat er een stukje van horen. Het is een onvervalste hit. Ieder moment dat vrij is grijpt hij aan om tracks te tweaken. Ook tijdens het interview, ook in het busje terug naar het centrum. Twintig minuten voor aanvang van zijn show zit hij nog te prutsen aan een nieuwe track waarvan de drop nog niet deugt.

Onvermijdelijk komt terloops ook de DJ Mag Top 100 verkiezing nog even ter sprake, het officieuze wereldkampioenschap voor dj’s. De lijst die net zo hard verguisd wordt als dat ie serieus genomen wordt. Nederlandse dj’s als Hardwell (de huidige nummer 1) en Afrojack voeren jaar in jaar uit campagne alsof het om hun herverkiezing als burgemeester van Las Vegas gaat. Afrojack heeft dit weekend zelfs een promoteam van meisjes met iPads die op straat stemmen ronselen. Martin Garrix heeft nog nooit ook maar een linkje naar de verkiezing op zijn Facebook gezet. En toch zou ie hem komende oktober wel eens kunnen winnen. Afgelopen jaar steeg ie van nummer 39 naar 4, en zijn populariteit groeit alleen maar. Vandaag verscheen een stuk op de populaire website YourEDM, waarop de sociale media statistieken van de top dj’s met elkaar vergeleken worden, een cruciale factor. Wat blijkt: Garrix scoort bijna overal het hoogst van iedereen. YouTube views, followers op de verschillende media, sociale interactie. The only way is up, zou je zeggen. Ja, nu nog wel. Maar ook: Don’t look down. De DJ Mag hangt nu al als een donkere wolk boven het hoofd van de jonge dj. Hij heeft er niets mee te winnen, enkel te verliezen, en de gekte die er omheen hangt probeert zijn team zo ver mogelijk uit zijn buurt te houden. ‘Ik denk erover om te weigeren als ik hem win,’ zegt hij, en hij lijkt het daadwerkelijk te menen. 

Remix van The Weeknd
Stipt om tien uur is het showtime. Het is inmiddels donker, en de enorme LED-installatie komt nu echt tot zijn recht. Garrix kruipt achter zijn draaitafels en laat zich onthalen met salvo's van de CO2-kanonnen en vlammenwerpers. Wat volgt is dj-set als een achtbaanrit met steeds nieuwe loopings. Om de drie minuten houdt heel Ushuaia de adem in, om vervolgens massaal de handen de lucht in te steken. Na een minuut of veertig kondigt Garrix zijn Weeknd remix aan als 'brand new unreleased Martin Garrix music'. De track valt geweldig. Hij is nog wat melodieuzer dan we tot nu toe van hem gewend zijn, maar met die vaste truc, die altijd werkt: halverwege laat hij bijna alle elementen in de track stil vallen, op een four to the floor kick na, die overgaat in een soort marsritme, met daar achter een steeds hoger klinkende synth. Bam! Drop! Of truc, zo moet je het volgens Garrix niet zien. Het is gewoon net zoiets als popliedjes met een vaste structuur: intro-couplet-refrein-couplet-brug-refrein-outro. En of het werkt vanavond. Gespierde jongens hebben Garrix' + en x op hun borst geschilderd, meisjes klimmen op schouders, terwijl ze zichzelf filmen, en elke keer als Garrix ze oproept te springen, doen ze dat. 

Anders dan sommige andere top dj's (Avicii op Pinkpop als sprekend voorbeeld) heeft Martin Garrix wel degelijk dj-skills. Hij bedenkt wel min of meer welke tracks hij wil draaien (lees: de tracks die mensen van hem willen horen), maar hij weet niet precies in welke volgorde, en hij mixt ze zelf in. Toch zit verreweg het meeste werk voor Garrix in de voorbereiding, vertelde ie zelf. Hij maakt voortdurend nieuwe versies van zijn eigen hits, met mash-ups met grote andere hits, bijvoorbeeld Major Lazer of Disclosure. Voor zijn intro’s liet Garrix een handvol van zijn tracks door een orkest opnemen. Kost een hoop geld, maar die investering vindt hij de moeite wel waard. Dj’s als Martin Garrix zijn er niet op uit geduldig op te bouwen en je met muziek die je nooit eerder gehoord hebt langzaam mee te sleuren in hun universum. Nee, ze overweldigen je met dingen die je herkent, ze bombarderen al je zintuigen tegelijk en ze proberen je te vangen in een emotioneel moment. 

 

Instagram your life
Na een uur krijgt hij een paar tracks lang gezelschap van Dimitri Vegas, die met zijn broer Like Mike een gierend populair duo vormt. Zo gaat dat op Ibiza, waar star power keihard telt. Daarna neemt hij de tijd om even wat zijstappen te nemen, met zelfs een paar hiphoptracks. ‘I’m in loooove with the coco’, schalt het ineens door het complex. Het is een hele welkome afwisseling, maar uiteindelijk volgt natuurlijk toch weer een eigen hit. Een paar minuten voor twaalf eindigt Garrix zijn set met Forbidden Voices, het nummer dat hij gratis weg gaf toen hij tien miljoen Facebook-likes had en dat 'per ongeluk' op de playlist van radiostations over de hele wereld belandde. Met zijn telefoon maakt hij zelf een filmpje van de drop, waarvoor alles uit de kast gehaald wordt: CO2, lasers, vuur, confetti, allemaal tegelijk. Instagram your life.

De dj is bezweet en helemaal hyper van zijn optreden, heel anders dan de rest van de dag, die hij duidelijk op reserve doorkwam. Die reserve is nu helemaal weg: hij grijnst van oor tot oor, en dat morgen weer een intense dag wordt doet er even niet toe. Hij zal zo nog draaien op de afterparty, van coole hiphop tot de cheesy zomerhit Macarena, en zijn vader zal vooraan staan te dansen. Maar eerst staan aan de achterkant van het podium nog tientallen mensen gillend te wachten. Ze maken de vijf meter die hem scheiden van de 'green room' tot een kleine horde, maar Garrix neemt hem soepel. Er staan Japanners, er zijn Spanjaarden, de Nederlanders proberen op te vallen door Garrix bij zijn echte naam te noemen. Een ding hebben ze gemeen: ze wapperen allemaal met hun telefoon. Martin Garrix deelt geen handtekeningen uit maar - hoe kan het ook anders - selfies.