“Pfff, volgens mij ben ik veel te trashy voor deze plek”, zucht Grimes. Opgerold op de bank van een ongekend chique hotel in hartje Parijs kijkt de Canadese zangeres gegeneerd om zich heen. Dit is de plek waar sterren komen. “Er staat hier een fles wijn van 18.000 euro op het menu." Ze plukt aan haar felgekleurde haar en kijkt naar haar verschillende sokken en joggingbroek. "De andere gasten dachten vast dat we criminelen waren, toen we binnen liepen.”
Grimes is moe en op haar hoede bij dit laatste gesprek van de dag. Dat heeft alles te maken met al die eerdere stukken die over haar verschenen. Zo verscheen er al een interview waarin diverse nummers op haar album disstracks genoemd worden, over mannelijke producers. Ze rolt met haar ogen als het gesprek er op komt. "Zo'n onzin. Die journalist zocht naar drama. Alles voor de clicks. Mijn beste vrienden zijn mannelijke producers." Ze gooit het gesprek vaker meteen op slot, om zich daar vervolgens weer voor te verontschuldigen. Ondertussen zijn haar manager en haar broer de koffers aan het inpakken op de hotelkamer waar we zitten. Niet de beste setting om iemand met een korte spanningsboog te spreken. Maar ze doet hard haar best.
Het gekke is dat die ongemakkelijkheid de kern raakt van de artiest Grimes. Grof gezegd: er klopt niets van wat ze doet, ze negeert grenzen die anderen kennelijk nog steeds respecteren, en precies dat maakt haar interessant. Ze maakte met Oblivion volgens Pitchfork de belangrijkste single van het huidige decennium tot nu toe en werd met album Visions (2012) serieus succesvol. Maar ze is zo’n buitenbeentje dat ze soms zelfs over zichzelf in de derde persoon spreekt. Haar albumhoezen zien er super arty en gevaarlijk uit, alsof ze nog rondhangt in de kraakpanden van Montreal. Maar flirts met mainstream pop zijn altijd kern van die scene geweest. Zo is haar goede vriend Blood Diamonds co-producer van het nieuwe Justin Bieber-nummer Sorry. Grimes zelf stoeide wat met team Rihanna, wat leidde tot het nummer Go. Niet gezongen door Rihanna, maar door haarzelf.
Er kwam een stortvloed van kritiek van boze fans, en Grimes moest zich zelfs verdedigen. Het leidde uiteindelijk tot het verhaal dat ze - geschrokken door alle commotie - een compleet album in de prullenbak gegooid had. “Onzin”, zegt ze er nu nog eens over, zonder dat het gesprek er echt op komt. Het zit haar dwars. “Ik zou al dat materiaal sowieso niet voor het album gebruiken. Het was altijd bedoeld als oefenmateriaal om nieuwe vaardigheden mee te ontwikkelen. Uiteindelijk bestaat mijn muziek nog steeds uit dezelfde ingrediënten. Vroeger maakte ik simpele chocoladekoekjes, inmiddels heb ik geleerd chocoladecake te bakken. Allebei van eieren, meel en chocolade. Toch ben ik nu beter.”