‘Een rock & roll-momentje’, zegt Paul Nederveen lachend. Al had het voor hem natuurlijk slecht af kunnen lopen. De schrik zat er al eerder in: ‘Ik heb de afgelopen nacht gedraaid in TivoliVredenburg en ben vandaag in alle haast mijn cd-tas en laptop met al mijn nieuwe muziek vergeten. Dat is toch een gemis, ook al heb ik veel vinyl bij me. Ik had nog een half uur voor ik moest beginnen, dus toen heb ik mijn neefje gevraagd die nog net zijn rijbewijs heeft of hij op en neer naar Utrecht wilde met mijn auto. Dat kon, dus ik naar de Kiss & Ride waar ik op een bepaalde plek achteruit moest. Ik vraag aan een van de verkeersregelaars of dat kon. ‘Ja, dat kan’, zei hij. Maar nee, dat kon niet. We zagen beiden een slootje over het hoofd en nog voor ik er helemaal in zit, grijp ik naar de handrem, waardoor ik met de voorste wielen nog eruit stak.’

De dj probeerde op eigen kracht eruit te komen, maar dat mislukte. ‘Dan bel je de ANWB, maar wat blijkt? Die helpen je niet in dit soort gevallen. Dat schijnt een verzekeringsdingetje te zijn, maar ja, die tijd heb ik niet.’ Dan heeft de Utrechter opeens alle mazzel van de wereld. ‘Festivalromantiek’, noemt hij het: ‘Er reed een vrachtwagen voorbij en iemand kwam al aanzetten met een sleepkabel. Die was in principe niet geschikt voor het gewicht van mijn Volvo, maar het is toch gelukt. Nee, de auto heeft er niets aan overgehouden en ik ook niet. Ja, ik ben een half uur later begonnen dan gepland, maar de technicus had zelf ook plaatjes bij zich. Maar mooi dat dit hier kan, want was dit ergens anders gebeurd, dan had ik uren aan de kant gezeten.’