De vorige Skype-afspraak met Martyn ging uiteindelijk niet door, en ook nu zit de producer tot over zijn oren in het werk. "Ik zit in laatste paar weken van een albumproject voor Virginia, dus het is nu... ‘stressen’ wil ik niet zeggen, maar dit is het moment dat het afgemaakt moet worden. Dus dat moet ik voor laten gaan, anders loopt het in het honderd. De meeste songs zijn door de zangeres Virginia geschreven. Ze is ook resident in de Panoramabar, en ze is met een solo-elpee bezig. De muziek is een co-productie van Steffi, Dexter en mij. We zitten nu in de allerlaatste fase, waarin de vocalen en de eind-arrangementen worden opgenomen. Omdat we allemaal ergens anders op de wereld zitten, komt het neer op veel bellen en Skypen om het allemaal in goede banen te leiden.”
“Het is voor mij een heel gaaf project”, vervolgt Martyn. “Heel anders, omdat ik meer gewend ben om solo te werken. Soms werk ik wel samen met iemand, maar om als productieteam voor een vocalist te werken is natuurlijk heel anders. Het gaat er meer om dat je de ideeën van diegene voorrang geeft, in plaats van dat je teveel je eigen ding erin stopt. Het is veel belangrijker dat het een goede song wordt, los van of jij jouw geluidje of beats erin kan doen.”
“Tegen Panoramabar zegt niemand nee”
Komende week volgt Martyn zijn eerste eigen release op Ostgut Ton, waar Steffi al langer bij zit: het techno/house-label van de roemruchte Berlijnse club Berghain. In de lente van 2014 stapte hij over naar het agency, nu volgt de 12-inch Falling For You. Die stap naar het agency heb ik al best lang geleden genomen”, zegt Martyn. “Maar Ostgut heeft een enorme lijst artiesten waar ze mee samenwerken, en een enorm releaseschema. Het is niet zo dat zodra je er zit, je ook meteen een plaat gaat maken. Ik zat vorig jaar ook nog midden in mijn eigen elpee-campagne en was veel op tour. Ik heb vorig jaar niet zo veel muziek gemaakt, ben pas dit jaar begonnen. Eerst heb ik die 12” Don't Block The Box voor Dolly nog gedaan, daar kwam dit meteen achteraan.”
Waarom de stap naar Ostgut Ton? “Het oorspronkelijke idee is dat ik ook bij het agency kwam omdat ik gevraagd werd een soort resident te worden van de Panoramabar. Daar zegt denk ik niemand nee tegen. Als je in Berlijn woont, heb je een maandelijkse residency, maar ik zit natuurlijk iets verder weg, dus ik doe het grofweg een keer in de twee maanden. Voor mij is het een enorm goede en inspirerende plek om te draaien. Door die residency is ook de relatie tussen mij en Ostgut gegroeid. Je leert alle mensen achter de schermen kennen, alle andere artiesten. Nu sta ik ook op andere Ostgut-avonden in Europa, die alliantie wordt steeds sterker. Daarom is dit het juiste moment om een plaat voor hun te maken.”
Martyn denkt niet dat hij beïnvloed is door het typische Ostgut Ton-geluid. "Het is niet zo zeer de muziek die op het label uitkomt, maar meer wat de mogelijkheden in de club zijn. Ik denk dat de Panoramabar bekend staat als een plek waar je - om maar even een cliché te gebruiken - alles kunt draaien. Elke keer als ik daar ben probeer ik nieuwe dingen mee te brengen, om het een richting op te trekken die je daar niet verwacht. Natuurlijk is er een housebasis, maar er zijn zoveel kanten die je daar mee op kan, van pure popmuziek tot breakbeats tot IDM. En dat sijpelt in Falling For You door: het zijn drie nummers die ik zou kunnen draaien in de Panoramabar, ook al zijn ze heel verschillend. Het is dus meer de inspiratie van die club dan het typische Berghain-technogeluid - er zijn andere mensen die dat veel beter kunnen dan ik."
ADE15: Martyn vanuit de VS: “De EDM-storm is hier wel een beetje over”
Producer komt met nieuwe 12-inch op Ostgut Ton
Martyn vertrok acht jaar geleden vanwege de liefde uit Nederland, om zich in Washington D.C. te vestigen. Maar eigenlijk is de producer een wereldburger, meer in Berlijn dan in Nederland te vinden. Via een residency in de Panoramabar komt komende week zijn eerste 12” op Ostgut Ton uit: Falling For You. Volgend jaar volgt een Doms & Deykers-elpee met Steffi, op ADE draaien de twee b2b in Closure. “Ik wil niet zeggen dat ik ben 'binnengebracht' door Steffi, maar zij heeft wel de deuren opengezet.”
“Ik wilde altijd iets met Oosterse geluiden doen”
De duistere derde track van de EP die komende week uitkomt valt op door de naam: Ahmadiya, vernoemd naar een soefi-minderheid binnen de Islam die doorgaans verketterd wordt. Vandaar dat veel leden zijn gevlucht naar het Westen. Martyn: "Ik ken iemand die deel uitmaakt van die gemeenschap. Veel mensen uit Pakistan, Kashmir of India - daar was die groep heel groot – zijn naar Amerika vertrokken. Hier vlakbij D.C. staat volgens mij het internationale hoofdkwartier van die gemeenschap. Dat was ook een van de redenen dat die vriend van mij hier terechtkwam. De track gaat meer over hem, dan over de gemeenschap an sich. Maar we hadden er wel veel gesprekken over. Ik ben sowieso geïnteresseerd in dat soort stromingen, ik lees daar ook veel over. Het is eigenlijk een soennitische groep, maar het grote verschil met de rest van de Islam is dat zij een messias-verwachting hebben, net als bijvoorbeeld Joden. Het idee is kort-door-de-bocht dat er op een bepaald moment een verlosser komt, die de mensen gaat leiden. In de Islam wordt dat als iets heel inheems gezien - vandaar dat mensen die onderdeel zijn van die gemeenschap hebben moeten vluchten.”
In een andere track, U1-U8 is ook een Arabische sample te horen. Martyn: "Die sample verwijst voor mij eigenlijk meer naar Berlijn. U1-U8 is de Kottbusser Tor in Berlijn, waar die twee lijnen van de U-Bahn samenkomen. Volgens is dat nu anders omdat ze aan het verbouwen zijn haha, eigenlijk klopt de titel niet meer. Maar die Oosterse sound heb ik daar opgenomen: er zat een straatmuzikant beneden te spelen, ik wilde altijd al iets met die geluiden doen. Ik heb altijd een recorder bij, ik neem heel vaak geluiden op straat op die ik interessant vind. Het is alleen niet heel professioneel opgenomen, het zit er ook nog maar deels in.”
“Steffi heeft de deuren opengezet”
De band die Martyn al had met Panoramabar-resident Steffi – ze maakten al eerder een plaat onder de naam Doms & Deykers – speelde mee bij Martyns stap naar Ostgut Ton. "Ik zat een beetje op een dood spoor wat agency betreft. Steffi kwam toen met de suggestie om bij Ostgut te komen praten, dat heb ik gedaan. Ik wil niet zeggen dat ik ben 'binnengebracht' door haar, maar zij heeft natuurlijk wel de deuren opengezet.”
Eerder vertelde Steffi het verhaal over hoe de twee elkaar ontmoetten in een bus op weg naar Lowlands. Waarom denkt Martyn dat het zo goed klikt? “Wij hebben een geschiedenis met veel overeenkomsten: we zijn ongeveer even oud, we komen allebei uit Brabant, zijn maar een paar minuten van elkaar verwijderd opgegroeid. Natuurlijk hebben we andere stappen gezet: zij is al best vroeg naar Amsterdam gegaan, daarna naar Berlijn. Ik heb een heel ander pad bewandeld maar uiteindelijk komen we wel uit dezelfde generatie, met dezelfde muzikale achtergrond. Die Brabantse afkomst speelt mee, ik ben niet heel erg meer op Brabant gericht maar ik denk wel dat er een cultuurovereenkomst is. Ik ben lang een solo-artiest geweest en heb sowieso niet veel met samenwerken. Maar door onze overeenkomsten en vriendschap, sta ik er bij Steffi meer open voor.”
En dus komt er meer gezamenlijk werk aan, zegt Martyn: “Er komt ook een track van ons tweeën op die Ostgut Ton compilatie-elpee die binnenkort uitkomt. Begin volgend jaar komt er dan een single, en daarna een hele elpee onder de naam Doms & Deykers. Dat wordt na dit Virginia-project de hoogste prioriteit.”
Op ADE staan de twee drie uur lang b2b in de club Closure aan de Rozengracht. Martyn: "We hebben veel dingen samen gedaan de laatste tijd, daarom weten we van elkaar ook goed waar we op dj-vlak mee bezig zijn. Wij praten daar altijd veel over: welke richting gaan we in? Hoe bouwen we dit op? Dat is misschien heel Hollands, om zo'n dj-set heel analytisch en secuur op te bouwen. Met sommige mensen kun je een beetje ‘flowen’ en hoef je niks te zeggen, en bij anderen ben je er heel bewust mee bezig. Steffi zit meer in die laatste groep. Ik heb het idee dat we hoge kwaliteit afleveren, elke keer dat we zoiets doen. Misschien komen er wat nieuwe tracks langs, maar veel dingen waar we nu mee bezig zijn, zitten in een fase dat ze nog niet te draaien zijn.”
“EDM-storm is voorbij”
Ook in de VS heeft Martyn een aantal vaste avonden. "Ik heb een paar stekkies waar ik graag kom, drie à vier keer per jaar. En waar ze me ook graag hebben, haha. Een vaste avond in Miami, een in Boston, in Denver en in New York ben ik regelmatig. Dat zijn mijn vaste steden. Daarnaast komt af en toe een festival voorbij, maar verder is het merendeel van mijn werk toch in Europa. Amerika is toch een plek waar ik woon, en waar ik het prima naar mijn zin heb. Maar ik denk niet dat ik zou kunnen gedijen door alleen in Amerika te draaien.” Wel ziet hij de clubscene zich ontwikkelen. "House en techno zijn natuurlijk al ouder dan in Europa, maar je ziet allerlei nieuwe stromingen ontstaan. Ik denk dat in de clubs meer interesse in nieuwe muziek is. De hele EDM-storm is wel een beetje over, heeft zich althans verplaatst naar buiten de clubs. Dat maakt het clubleven alleen maar interessanter.”
Wat ziet Martyn nu gebeuren? “Er zijn veel jonge mensen bezig met labeltjes en nieuwe muziek. Als je het vergelijkt met tien jaar geleden, denk ik dat een veel groter gedeelte van de muziek die je op dit moment kan krijgen uit Amerika komt. Zelfs hier in D.C. is er een hoop gaande, dat is heel lang niet zo geweest. Het is een stad waar veel mensen naartoe trekken om een paar jaar te vertoeven, en dan weer weggaan. Dat maakt het moeilijk om een scene op te bouwen, alle mensen zijn er maar een tijdje. Nu zie je dat mensen steeds langer blijven, omdat er nu een gezond nachtleven is waarin je kan gedijen. Dat helpt wel, er komt steeds meer interessante muziek uit deze hoek. Het Future Times-label bijvoorbeeld, met Beautiful Swimmers die van hier komen. Je hebt een labeltje dat heet 1432 R, met een Afrikaanse vibe. PPU, die doen allemaal disco-achtige dingen. Een aantal clubs doet het ook aardig. Voor een voor Amerikaanse begrippen redelijk kleine stad is het best happening."
Paradigm en Drift: “dingen die buiten de Randstad gebeuren heel tof”
De Nederlandse scene volgt wereldburger Martyn nog een klein beetje. “De releases wel: mijn Nederlandse distributeur is Clone dus de Rotterdamse stand van zaken komt nog wel door. Verder ben ik meer in Berlijn dan in Nederland. Ik was natuurlijk vaste waarde in Trouw, nu is het allemaal versplinterd. De laatste paar keer in Nederland heb ik het heel erg naar mijn zin gehad. Een tijdje geleden was ik op Paradigm in Groningen. Supergaaf! Die festivals buiten de Randstad zijn heel tof. Ik ben bijvoorbeeld ook eens op Drift geweest vorig jaar. Ik weet niet eens of het in Nederland aandacht krijgt, omdat het een beetje in de periferie gebeurt. Maar ik als buitenstaander had niet verwacht dat Paradigm zo zou swingen. Er was ook een old-school hardcore tent waar DJ Gizmo draaide, echt geweldig. Iedereen ging helemaal los, hij stond supergoed te draaien. Alleen maar classics achter elkaar. Waar zie je dat nou nog? In Trouw had je dat niet hoor, daar was het veel te verantwoord voor."