Van buiten gezien lijkt me dat jouw baan steeds ingewikkelder wordt. Amsterdam Dance Event wordt alsmaar groter, er zijn meer mensen, meer grote sterren.
“De complexiteit neemt inderdaad toe. De helling wordt steiler, zeg ik altijd, maar gelukkig zijn we ook beter gesoigneerd. In eerste instantie was ADE vooral interessant voor artiesten en hun managers, maar we willen dat het ook een landmark is voor de industrie die er omheen schuurt. Je ziet nu veel meer technologiebedrijven en internationale merken naar Amsterdam komen. En investeerders met een half miljard in hun binnenzak, niet te vergeten. Toen SFX voor het eerst op de markt verscheen dacht ik: this is a whole other ballgame.”
Er is nogal wat veranderd wat dat betreft. Twee jaar terug mocht Shelly Finkel van SFX trots alle good practice-verhalen vertellen, iedereen hing aan zijn lippen. Nu staat SFX op instorten.
“Dat er in zijn algemeenheid meer geld in deze scene omgaat is voor veel mensen voor veel mensen angstaanjagend. In andere kunstvormen zijn we het meer gewend, kijk maar naar de miljoenen die neergelegd worden voor die Rembrandts. Het heeft duidelijk effect gehad op de scene, er heerste onrust. Er zijn genoeg grote promotors die eigenlijk ook best gekocht willen worden. Iedereen gaat daardoor enorm naar elkaar kijken. Mocht SFX omvallen, dan kom je in de wereld van curatoren terecht, die gezonde onderdelen proberen te verkopen. Dat is het gekke: veel onderdelen zijn relatief wel gezond, die zullen wel overeind blijven.”
Laat je iemand van SFX hierover vertellen op de conferentie? Het is de vraag die op ieders lippen ligt: wat gaat er gebeuren?
“Nee, mijn ervaring is dat dit soort dominante vraagstukken op veel momenten vanzelf aan bod komen. In de wandelgangen, maar zeker ook in de panels.”
Wat vind je nog meer een belangrijk onderwerp?
“Je hebt het vraagstuk van de EDM-bubbel, wat ik zelf een heel vervelende term vind. Kijk, we hebben nu een periode waarin met name in Amerika heel veel jongeren een goede tijd hebben op die muziek, ik voel geen behoefte om daar iets op af te dingen. Het zou kunnen dat de smaak van het publiek verandert, zoals dat altijd het geval is, maar voor de Nederlandse sector zie ik juist nu kansen. 25 jaar geleden lieten de majors dance allemaal links liggen, nu gaan internationaal deuren open. Ik weet nog dat Tiesto als eerste dj een eigen logo had, iedereen vond dat belachelijk. Nu heeft iedereen het.”