3voor12 bespreekt Album van de Week (35): Julio Bashmore

Langverwacht debuutalbum van Britse houseproducer verfrissend en coherent

Menno de Meester ,

Het is al weer vier jaar geleden dat de Britse producer Julio Bashmore zichzelf op de kaart zette met Battle For Middle You, een echte crossover clubhit die op techno-avonden, housefeesten en door dj’s zoals The Flexican gedraaid werd. De track Au Seve was minstens zo populair. De producer werd veel geboekt en schopte het tot Lowlands, maar moest helaas cancelen in 2012. In 2013 mocht hij het alsnog proberen in een Bravo waar het zweet letterlijk van het plafond druppelde. Bashmore heeft flink de tijd genomen voor zijn debuutalbum. Na 3,5 jaar puzzelen is het album Knockin’ Boots een feit, zonder de succesvolle deephousesingles, maar met een knipoog naar disco, een flirt met filterhouse en neus voor goede gastvocalisten.

In de aanloop naar de release van het album liet Bashmore een korte film maken. Dat klinkt misschien wat pretentieus, maar het is zo droog gemonteerd dat het vrij hilarisch werkt. In het filmpje maak je kennis met zijn hond, zijn opa en zijn favoriete kiprestaurant. Zijn opa geeft toe niet langer dan vijf minuten naar de muziek van Bashmore kan luisteren. Fijn dat de DJ uit Bristol, die nu in Londen woont, zichzelf niet te serieus neemt.

Na de rustige opwarmer Knockin’ Boots (een eufemisme voor seks) stoten we direct door naar de zomerse single Holding On. Hier hoor je Bashmore op z’n best: een vergeten discosample van Inner Life in de blender, voorzien van de zoete stem van Sam Dew, een baslijn à la Daft Punk en gaan! Dit is een track die het net zo goed zou doen op de festivalweide als op de radio. De toegankelijkere stijl staat Bashmore goed. Het zwoele Let Me Be Your Weakness had bijna uit de koker van Disclosure kunnen komen, maar is net wat meer funky.

Net als Disclosure heeft Bashmore een flinke lijst aan gastvocalisten op zijn debuutalbum. Seven Davis Jr. kenden we al van zijn album dat onlangs op Luisterpaal stond, waar Julio Bashmore een bijdrage aan leverde. Verder heeft Sam Dew al een behoorlijke fanbase, maar de namen J’Danna, Bixby en Okmalumkoolkat komen als een complete verrassing. Vooral Bixby springt eruit met zijn zoetgevooisde zang op Let Me Be Your Weakness en Kong. De 19-jarige zangeres J’Danna klinkt heerlijk relaxed bij het mysterieuze Rhythm of Auld en het verheffende Simple Love.

Toch is niet alles zo aangenaam op dit album. De track Bark lijkt op het begin net zo knullig als de nieuwe EP van Kane West. Het verknipte sampletje in Bark zou als een blaffende hond moeten klinken. Net als bij vreemde single Duccy vraag je je af waar Bashmore nu weer mee bezig is, maar na een paar keer luisteren, is de track alsnog verslavend. Daarna herpakt Bashmore zich gelukkig volledig met de funky filterhousetrack Umuntu, waar de Zuid-Afrikaanse rapper Okmalumkoolkat verrassend goed bij past.

Knockin’ Boots is misschien niet het debuutalbum dat de fans van Bashmore’s oude singles zouden verwachten, maar laat zien dat hij ook fijne, toegankelijke houseliedjes kan maken zonder te veel aan één sound vast te houden. De echte clubklappers ontbreken, maar daardoor blijft het wel een coherent album. Wie weet komt hij hierna weer met een EP die meer voor de dansvloer bedoeld is.