3voor12 bespreekt Album van de Week (23): Jamie xx

In Colour: méér dan een bitterzoete danceversie van een The xx-plaat

Sjoerd Huismans ,

De afgelopen jaren was de Britse producer Jamie xx meermalen in de Amsterdamse club Trouw te vinden, waar hij onder meer een memorabele b2b-set met Four Tet draaide. Het is jammer dat de club er niet is nu zijn debuutplaat In Colour uit is. Want die had zich perfect geleend voor een live-set in Trouw vol euforische maar ook melancholische momenten.

Met Gosh opent de plaat alvast sterk: een track die begint met schurende percussie, diepe bas en die terugkerende sample, het über-Britse ‘Oh my gosh…’ Aan het eind neemt een waanzinnige synthmelodie het over, je zou er zelf het lichtplan voor kunnen bedenken en de momenten waarop de armen de lucht in gaan. Dat euforische kenden we nog niet van hem, althans niet van Jamie xx als recording artist. Zijn band The xx, waarvoor hij de toetsen en elektronica verzorgt, is bekend om de somber gestemde minimalistische indie van de platen xx (2009) en Coexist (2012). Fraaie platen natuurlijk, maar toch ook wat navelstaarderig. Uit die vibe wilde Jamie Smith alias Jamie xx breken met zijn debuutplaat als danceproducer: hij noemde het album In Colour en zocht naar een sprankelend dansvloergevoel. Niet een dansvloer waarop iedereen hard staat te gaan, eerder zo’n avond zoals die er zoveel waren in Trouw tegen het einde. Zo’n nacht waarbij iedereen eenzelfde weemoed deelt. "Ik hou van verdrietige muziek op de dansvloer", zei Jamie xx er zelf over.

Tijdens een van die avonden draaide kompaan Four Tet Can’t Do Without You van Caribou, het bleek de sleuteltrack van die nacht. Naar eenzelfde soort clubhits van het droevige soort is Jamie xx op zoek. Bijvoorbeeld de derde track SeeSaw, atmosferische house voorzien van de dromerige vocalen van The xx-zangeres Romy Madley Croft. Of het Beach House-achtige intro van Obvs, waaruit maar weer blijkt dat de indie ook nooit ver weg is bij Jamie Smith. Het abstracte Hold Tight, dat klinkt als een filmsoundtrack. En natuurlijk dé huilen-in-de-club-hitsingle Loud Places, ook met Romy xx en een typische The xx-tekst (coupletje ‘I’, coupletje ‘you’) over een relatie waarmee het niet zo goed afliep. Maar in tegenstelling tot de minimalistische nummers van The xx, bereikt Loud Places een soort ontlading: ‘I feel music in your eyes / I have never reached such heights’ zingt Romy terwijl Jamie de track een instrumentale climax laat bereiken. De mannelijke zanger van de band, Oliver Sim, doet dan weer mee op Stranger In A Room en zo voelt In Colour soms bijna als een dance-versie van een The xx-plaat.

Bijna, want dan hebben we het nog niet gehad over I Know There’s Gonna be (Good Times), een opgeruimd, zomers dancehallnummer met een totaal andere vibe dan de rest van de plaat. De dansvloer is verruild voor een Caribisch strand. Je bijna zou denken dat het een soort bonustrack is bedoeld om de gelijktijdige Major Lazer-release naar de kroon te steken. Young Thug and Popcaan doen mee op deze track, die verder opgeleukt wordt door een sample van The Persuasions aan het begin. ‘I know there’s gonna be good times’, een hoopvolle boodschap - eigenlijk staat de track ook weer niet zo raar als je bedenkt hoe Jamie xx het in zichzelf gekeerde van The xx wilde loslaten. Het doet benieuwen naar de nieuwe plaat van het Engelse trio, Smith kondigde immers al aan dat dat album dezelfde richting op moet. Maar eerst gaan we met zijn allen verdrietig dansen.