Nog geen week geleden kwamen de twee versies van Love Never Felt So Good uit, geprimeurd door Usher (!) bij de iHeartRadio Awards: beiden gebaseerd op een ruwe demoversie geschreven door Michael Jackson en, naar het schijnt, Paul Anka. De ene versie is een ‘contemporised’ remix met Justin Timberlake, de ander zou volgens een persbericht van Sony Music de originele opname zijn, opgenomen in de jaren tachtig in de Power Sound Studios te Amsterdam, met naast Michael Jackson en Paul Anka louter een Nederlands stel muzikanten, waaronder Franck van der Heijden (verantwoordelijk voor de orkestarrangementen en bekend van arrangementen voor o.a. David Guetta en Within Temptation en het Metropole Orkest).
Zat Franck van der Heijden inderdaad in de jaren tachtig tegenover ’s werelds grootste popster voor deze vergeten opname? “Nee, natuurlijk niet”, lacht Van der Heijden. “Dat is een misverstand, in 1983 was ik een jaar of 13. De Power Sound Studios bestónd toen nog niet eens.” Wat de waarheid wel is? Van der Heijden kreeg de demo-opname uit 1983 met niets meer dan de piano en zang van Michael Jackson pas in 2010 in handen. Samen met de succesvolle Nederlandse producer Giorgio Tuinfort (o.a. David Guetta, Sia en Rihanna) kreeg hij van de platenmaatschappij een carte blanche om aan Love Never Felt So Good te werken. “Giorgio had al eens met Michael Jackson gewerkt aan diens laatste single voor zijn overlijden en had, volgens mij, ook over dit liedje contact over met de familie.”
De demo-opname die Van der Heijden kreeg van Love Never Felt So Good was dusdanig goed, ook qua timing, dat ze het gewoon konden gebruiken en de hele productie eroverheen konden doen. “Het enige probleem dat we hadden: er stonden alleen drie coupletten en drie refreintjes op, we moesten er zelf afwisseling in aanbrengen met een intro en een bridge van onze eigen hand.”
Dat ging heel vlot: het gehele arrangement is in een middagje in 2010 geschreven. “Eerst ben ik met de strijkers gaan schrijven, Giorgio is drums gaan programmeren, we hebben de strijkers diezelfde avond nog opgenomen. Natuurlijk heeft de uiteindelijke afwerking nog heel veel tijd gekost. Het is een volledig Nederlandse productie geworden, dat klopt wél aan het persbericht. Ik wilde de strijkers ook écht authentiek in die jaren 80 stijl produceren, het gevoel dat het liedje ook al ademde.”