Atlas, een wereldse titel van de derde plaat van een band die zo onmiskenbaar Amerikaans klinkt. De naamgeving heeft weinig invloed gehad op het geluid van het derde album. Als de verfijnde gitaarpop van Real Estate je op eerdere platen koud liet kan je de nieuwe langspeler laten schieten, als liefhebber wordt je liefde vooral bevestigd. Atlas is opnieuw een plaat vol dromerige, tijdloze gitaarpop met inventieve melodielijnen; ditmaal verhalend over het toen, nu en straks.
Sinds de tweede plaat Days is Real Estate onder de hoede van major Domino Records. En dan mag je dromen; “We zaten in een brainstorm, met wie willen we werken? Half grappende kwam de naam Jim O'Rourke (produceerde onder andere voor Sonic Youth en Wilco) op. Die woont inmiddels in Japan. Het label kreeg lucht van onze ideeën en suggereerde Tom Shick, die als geluidstechnicus in de studio van Wilco werkt. Daar hebben we Atlas dan ook opgenomen. Het was de mooiste studio ooit, we mochten fantastische apparatuur gebruiken. We zijn fan van het geluid van Wilcoplaten en voelen ons nu meer verwant met die band. Atlas is op subtiel niveau complexer dan Days, dat zit hem voornamelijk in de arrangementen. Deze plaat is gewoon weer een nieuwe stap voorwaarts.”
De stap voorwaarts van Real Estate
Atlas helpt Amerikanen de wereld over
Een betrouwbare band, zo mag je Real Estate best noemen. Dat klinkt wat saai, maar de band uit New Jersey maakte met Atlas voor de derde maal op rij een relaxte gitaarplaat met tijdloze popliedjes. 3voor12 sprak met bassist Alex Bleeker. “Atlas is gewoon weer een nieuwe stap voorwaarts.”
Real Estate is een band die het plezier, of de noodzaak eigenlijk, van het masteren van instrumenten onderstreept. Je merkt het als Bleeker begeesterd vertelt over de apparatuur in de studio. Of in de clip van de laatste single Crime; een onverbloemd instructiefilmpje waarin de gitaartabs van het liedje verwerkt zijn. De single is kenmerkend voor het oeuvre van Real Estate dat wars van trends is. “Dat onze muziek tijdloos wordt genoemd is een groot compliment. Ik weet niet zo goed wat ik aanmoet met stempels als ‘beachy’ of zomers, maar dit hoor ik graag. Het is fijn om weer naar buiten te treden, ik houd wel van optreden, je komt nog eens ergens. Martin (Courtney, de frontman red.) zou het liefst al zijn tijd in de studio doorbrengen. We gaan straks door de Verenigde Staten toeren, maar ik kijk ook heel erg uit naar onze show op Primevera.”
Ondanks de veelomvattende albumtitel is de hoesfoto op een heel concrete plek geschoten. Een gigantische muurschildering van de Poolse kunstenaar Stefan Knapp doet dienst als cover, op weg naar school togen de bandleden er dagelijks hun rugzakken langs. Zanger/gitarist Martin Courtney liet zich een tijd terug nog ontvallen dat het benadrukken van de nostalgische elementen in zijn muziek een cliché is geworden. Toch, dankzij songtitels als Past Lives, Talking Backwards en Had To Hear krijg je op voorhand de indruk weer ‘trip down memory lane’ te gaan. In Past Lives zingt Courtney; ‘I walk past these houses where we once stood/ I see past lives but somehow you’re still here.’ Alex: “Dat klopt wel. Die muurschildering roept zeker nostalgie op, maar we vinden het ook gewoon een tof beeld. Past Lives gaat zeker over opgroeien en sluit qua thematiek aan op Days. Maar verder wilde Martin op deze plaat het nu en straks tackelen. De plaattitel kan je letterlijk interpreteren, als grotere band komen we overal ter wereld. Op metafysisch niveau staat die titel voor mijmeringen; Waar wil ik naartoe? En hoe ziet de routebeschrijving naar de toekomst er dan uit? We discussiëren niet over teksten maar ik weet wel wat er omgaat in Martins hoofd, we zijn goede vrienden.”
“Plekken die we bezochten drukken hun stempel onze muziek. Ik probeer altijd cultuur op te snuiven, de lokale keukens en architectuur te ontdekken. Ja, het is hoorbaar op het eindproduct maar niet concreet. De nieuwe liedjes begonnen op verschillende continenten te groeien, dat laat sporen achter. Ook op persoonlijk vlak beïnvloeden de plaatsen die je bezoekt je, som letterlijk zelfs. Ik draag nu een riem van kangaroeleer, een souvenir uit Australië. Dankzij Real Estate zie ik veel van de wereld, ik was nooit een reiziger.”
Het leven ‘on the road’ brengt Real Estate een avond later naar Paradiso. In een uitverkochte bovenzaal speelt de band geconcentreerd hun set. Hoewel Martin Courtney stemproblemen heeft, de reden ook dat hij zich onthield van interviews, vliegt hij slechts een enkele keer uit de bocht. De liedjes van Atlas vallen perfect tussen het oude werk; single Talking Backwards wordt enthousiast ontvangen en publieksfavoriet It’s Real (van Days) krijgt gretige bijval. Een mooie, geconcentreerde show vol ambachtelijke liedjes. Een optreden zonder poespas, zoals het vakmannen betaamt.