Antal Heitlager opende in 1997 zijn platenzaak Rush Hour aan de Spuistraat in Amsterdam met toenmalig compagnon Christiaan Macdonald. In ’99 kwam daar het label bij en in de afgelopen jaren heeft Rush Hour veel labelnights gehad in Trouw. De relatie met de club begon al veel eerder. Antal: “Olaf Boswijk, een van de mensen achter Trouw, kennen we nog uit de tijd toen hij programmeur was in club 11. Het was een logisch gevolg om ook dingen bij Trouw te gaan doen, en hoewel we ook altijd feesten hebben georganiseerd buiten Trouw is onze band een speciale geweest. Dat hoeft niet te betekenen dat we een nieuwe relatie in Amsterdam moeten hebben als Trouw dicht is. We hebben ons nooit alleen gefocust op Nederland of Amsterdam.”
Trouw heeft veel betekend voor Rush Hour. Ook met het oog op internationale aantrekkingskracht en profilering. “Je merkt dat mensen in het buitenland Trouw kennen. Ik draaide in Milaan, toen kwam er iemand naar mij toe die zei: ‘Ik was twee maanden geleden nog in Trouw, toffe club!’ Mensen komen uit het buitenland om Trouw te bezoeken, dat hebben zij afgedwongen doordat er iets goeds is neergezet. Iets dat buiten de grenzen ook duidelijk is geworden. Dat heeft met het complete plaatje te maken: visie, volhouden, goede artiesten binnenhalen, de locatie en mensen die er werken. Dat samen maakt dat het gewaardeerd wordt.”
Trouw tot in den dood: Antal over invloed in A'dam en over de grens
"Wat Trouw heeft nagelaten is straks gewoon weg"
De laatste maand van Trouw is ingegaan, op 4 januari verliest Amsterdam een instituut. In deze laatste weken spreken we met getrouwen over hun band met de club. Over het belang van Trouw voor de stad, voor henzelf en over de muzikale ontwikkeling van de afgelopen jaren. Vandaag Antal Heitlager, de man achter platenzaak en label Rush Hour.
“Trouw is een ding geworden waar veel mensen een goed gevoel bij hebben, ook in het buitenland. Als je daar labelavonden doet maak je daar onderdeel van uit. Wanneer een boeker uit Londen komt die fan is van Trouw word je daarin meegenomen. Je kan het vergelijken, al is dat niet verstandig, met Berghain. Je hebt clubs waarbij de reactie veel sterker is als je er draait. Dat heeft te maken met de cultuur en geschiedenis.”
Clubcultuur
“Trouw is van invloed geweest op de clubcultuur en uitgaan in Amsterdam. Daarbij hebben zij publiek gevonden en het publiek Trouw. Het is maar de vraag of je dat gevoel ergens anders neer kan zetten. Wat Trouw heeft nagelaten is straks gewoon weg denk ik. Misschien houden mensen wel gelijk op met clubben en denken zij: ‘Dit was het.’ Als iets goed is, dan is het jammer als het weggaat. Maar je moet er niet aan blijven vasthouden. Zelfs als Trouw was doorgegaan, waren er dingen veranderd. Misschien is het wel mooi dat het ook gewoon klaar is.”
De grote verandering van de afgelopen jaren zit in de waardering voor muziek. “Onder een groep jongeren is voor mijn gevoel de waardering voor de club en muziek de goede kant op gegroeid. Ik ken periodes waar het in Amsterdam over een heel ander geluid ging. Rond 2005 was dat bijvoorbeeld urban. We hebben tegenwoordig veel meer feesten met Rush Hour en Hunee. Door deze feesten in Trouw te geven bereiken we meer mensen. Zelfs binnen het tijdsbestek van Trouw is er veel veranderd, zij zijn heel erg voor die muziek gaan staan en geloofden er echt in.”
Openheid
“Iets anders dat heel belangrijk is geweest voor die waardering is het internet en sociale media in relatie tot toegankelijkheid. YouTube, Spotify en platenzaken die voortdurend dingen online gooien. Er is veel meer openheid rond muziek, mensen kunnen vinden waar zij van houden. Voor bepaalde groepen wordt de muzieksmaak gespecialiseerder en persoonlijker. Dat was in tijden van MTV wel anders, die gemene deler die er constant doorheen werd geduwd. Ik kom nog uit de tijd dat je platen ging huren. Hoe vaak ik als tiener wel niet naar de bieb ging om er toch achter te komen dat een plaat er niet was.”
“Die openheid van nu zorgt ervoor dat mensen horen wat zij willen horen, en dat merk ik heel bewust. Ik draaide in de begintijd van Trouw een plaat waarvan ik nooit had verwacht dat hij zo goed zou werken: This Time Baby van Jackie Moore. Toen zag ik ineens allemaal mensen, waaronder Job Jobse, die het meezongen. Heel bijzonder omdat het destijds niet een plaat is die veel aandacht had gekregen. Toen werd mij duidelijk dat er iets anders ging gelden. Je kan meer leftfield en dieper draaien omdat mensen op een andere manier aan hun muziek komen. Het wordt direct geshazamd of onderling gedeeld. Mensen zijn daardoor ook gewend om gekkere dingen te horen.”
24 uur doorgaan
“De manier van uitgaan is weinig veranderd. Het traditionele uitgaan tussen 22.00 en 5.00 is nog steeds aanwezig. Natuurlijk zijn er plekken die langer doorgaan, maar die waren er tien, twintig jaar geleden ook. Ik werkte vroeger in de garderobe van de Waakzaamheid.” Een club in Koog aan de Zaan, de woonplaats waar Antal is geboren en getogen. “Daar had je al after- afterparty’s van zondagmiddag tot middernacht, die gabbers gingen wel door. Het echte 24 uur doorgaan is hier nog niet, in New York heb ik dat bijvoorbeeld wel gezien. Dat zou ik pas echt een overgang vinden: als mensen in grote getalen de muziek en clubs opzoeken als het niet vrijdag of zaterdagnacht is. Die laatste Drukpers weekender ging wel tot maandag 7.00 uur door, maar dat zie je niet al te vaak.”
Morgen is de laatste Rush Hour labelnight in Trouw. “We hopen dat we lang door kunnen gaan. Ik ga er sowieso van uit dat het weer heel vet wordt.”