Strafrechtadvocaat Juriaan de Vries en zijn collega Christian Flokstra van advocatenkantoor Meijering, Van Kleef, Ficq en Van der Werf klommen gisteren in de pen en schreven een opiniestuk voor Het Parool. De samenvatting: veel festivalbezoekers die worden gesnapt met harddrugs, krijgen direct en zonder tussenkomst van een advocaat een straf én vooral strafblad.

Hoe gaat dat op festivals zoals Lowlands in zijn werk? Private beveiligingsinstanties ingehuurd door het festival controleren bij de ingang van camping naar festivalterrein op drugs, maar ook op het festivalterrein zelf zijn er agenten in burger en securitymedewerkers die publiek kunnen aanhouden voor het bezitten van harddrugs. Wanneer je bent aangehouden, word je naar een speciale ‘backstagestraat’ van het Openbaar Ministerie gebracht. Daar worden de drugs getest, word je verhoord door de recherche en zal het OM beslissen over de afdoening. “Dat kan een werkstraf, een dagvaarding of een boete zijn. Die kun je thuis ontvangen, maar je kunt hem ook gewoon ter plekke pinnen. Daarmee is de zaak af. Wat mensen zich niet beseffen is dat je dan ook een strafblad krijgt.”

Het Openbaar Ministerie wijst vanzelfsprekend op het recht van een advocaat. “De ervaring leert dat het OM er dan wel bij vermeldt dat het even kan duren voordat er een advocaat is. Als iemand daar onder invloed staat, of met de gedachten alweer bij The National in de Grolsch is, dan zal die zich niet al te bewust zijn van de gevolgen. Ik hoorde vandaag van een aantal van die 119 dat ze zich niet bewust waren met een strafblad problemen te kunnen krijgen met hun werkgever.”

Want dat kan: voor banen in de overheid, bancaire sector, onderwijsinstellingen, gevangenis, school of ziekenhuis is een Verklaring omtrent het Gedrag nodig, en die worden niet zomaar uitgegeven aan mensen met een strafblad. Bovendien is het met een strafblad veel lastiger om naar bepaalde landen, zoals de Verenigde Staten, af te reizen.

Daar kan een strafrechtadvocaat een adviserende rol in spelen, aldus De Vries. “Er zijn omstandigheden denkbaar waarbij ik mijn cliënt zal adviseren het voor te leggen bij de rechter. Rechters houden - in tegenstelling tot het Openbaar Ministerie rekening – rekening met persoonlijke omstandigheden. Als een rechter wordt geconfronteerd met een rechten-, geneeskunde- of psychologiestudent, zal die zich nog eens achter de oren krabben: als deze persoon een hoge boete en een strafblad krijgt, dat dat grote consequenties kan hebben voor zijn carrière.”

Als je als Openbaar Ministerie een straat inricht waarin alle disciplines hun werk kunnen verrichten, dan moet daar sowieso ook een strafrechtadvocaat bij worden betrokken die kan voorzien in advies, vindt De Vries. “Wat is nou de moeite om die neer te zetten? Er zijn vele collega’s die dat graag willen doen. Zo bereik je alleen maar dat er zorgvuldig wordt omgegaan met de belangen van verdachten, en daar is niets mis mee.”

Liever nog ziet hij een ander soort beleid. “Het OM benadrukt vooral dat harddrugs slecht zijn voor de gezondheid, maar het is een illusie dat drugsgebruik af zal nemen door dit beleid. Als het werkelijk om de gezondheid gaat, zou ik liever zien dat je je drugs kunt laten testen op het terrein.”

Eerder vandaag stuurde De Vries een fax naar de hoofdofficier van justitie. Hij kreeg het antwoord dat er overleg plaatsvindt en een pilot in de maak is. Lowlands was niet beschikbaar voor commentaar.