Wie bekend is met Trouw, weet het van te voren: er zal een rij staan. Vanavond is deze rij extreem lang. Zonde, want wanneer Young Marco en San Proper draaien is het binnen nog rustig. De irritatie buiten is groot, want het regent ook nog. Sommige feestgangers staan al een uur te wachten terwijl ze van te voren keurig hun kaartje hadden gekocht. Rond half twee s’ nachts is het voor hen nog onduidelijk of ze überhaupt binnenkomen.

Rond ditzelfde tijdstip zijn Hunee & Antal al anderhalf uur aan het draaien. Ze drukken op dat moment het gaspedaal flink in met een paar stevige houseplaten, dit tot enthousiasme van het publiek. Wanneer de obscure funk- en soulplaten uit de kast worden getrokken lijkt de boel weer een beetje in te kakken. Tijd om een kijkje beneden te nemen bij Interstellar Funk & Robert Bergman. Zij zijn op dat moment flink aan het pompen voor een halflege zaal. De mensen die er zijn willen wel, maar de energie in de Trouw ontbreekt op dat moment nog.

Tussen twee en half drie s’ nachts komt daar verandering in. Er druppelen steeds meer verzopen katjes binnen en het energielevel begint te stijgen. Eindelijk! Het feestje gaat nu écht beginnen. Hunee & Antal gooien meteen stootkracht in de set. Op Lowlands was het een genot om de twee dj’s back-to-back te zien en dat is vannacht niet anders. Alles wordt van vinyl gedraaid en als ware kunstenaars laten ze de platen in elkaar over vloeien. Tel daarbij op dat ze met gewaagde plaatkeuzes - geen hitjes - het publiek mee weten te krijgen. Hunee & Antal laten ook vannacht zien dat draaien een ambacht is.

Dan is het de beurt aan de grote man uit Chicago. Ron Trent trapt rond drie uur ’s nachts af en ook nú draait hij weer tijdloos. In tegenstelling tot Hunee & Antal niet met vinyl, maar desondanks laat hij zien dat hij nog steeds de terechte eindbaas van de avond is. Maar ook in De Verdieping, waar Traxx draait, gaan de mensen inmiddels lekker. Trouw is weer in harmonie, die vervelende, lange rij zijn de meeste mensen alweer vergeten. En dan besef je ineens dat deze locatie er straks niet meer zal zijn. “Mensen hebben door dat het gaat stoppen. Het is emotioneler, intenser,” zei Olaf Boswijk onlangs in een interview met 3voor12. En ondanks dat het feestje laat op gang is gekomen, voelt het ook zo. Of verbeelden we ons dat? Het maakt ook niet uit. Wanneer Ron Trent zijn laatste plaat draait gaat iedereen tevreden naar bed. Snel slapen, want straks is er weer een feestje in Trouw.