Er is de laatste tijd veel geschreven over Burger Records. Het garagelabel is momenteel heter dan Texaans asfalt en de burgerfeestjes/showcases zijn immense populair, zeker op een evenement als SXSW. Het label nam tijdens het festival maar liefst 52 acts mee op sleeptouw en dan kan het gebeuren dat je zomaar iets heel bijzonders ontdekt. En zo geschiedde; de ‘burgerband’ Natural Child was niet alleen het hoogtepunt op de showcases van Burger Records maar is ook aanvoerder van de top vijftig die de 3voor12-delegatie in Texas samenstelde.

De mannen achter Burger Records noemen zichzelf ‘de meest productieve stoners ooit’, maar ook de jongens van Natural Child zitten niet stil. De band schijnt te zijn ontstaan uit een sessie stoned filosoferen, maar brengt sinds 2011 consequent platen uit. Op die platen ontpopt Natural Child zich als een opgefokt rhythm & blues-monster met een ruw randje. Een beetje uit de oeuvres van J.J. Cale, The Rolling Stones en The Doors en een beetje uit de eigen garage, dat idee. Burger Records stapte in vanaf het tweede album, For The Love of the Game, en brengt nu ook dit Dancin’ With Wolves uit.

Goed, deze vierde langspeler vormt een belangrijk keerpunt in het bandgeluid van Natural Child. Met vaste lap steel-gitarist en toetsenist groeide het trio uit tot een vijftal. Op Dancin’ With Wolves hoor je het resultaat van die uitbreiding direct terug: Natural Child musiceert wat verfijnder, maar boet daardoor wel in aan rauwe energie. Deze jongens zijn duidelijk een product van het zuiden van de Verenigde Staten en dankzij die prominente aanwezigheid van lap steel, orgelpartijtjes en de zuidelijke tongval van het zangduo Seth Murray (gitaar) en Wes Taylor (bas) associeer je Dancin’ With Wolves al snel met laarzen van slangenleer, stoffige Mustangs en de betere pruimtabak. 'I just sing my cowboy song/And I know all the right from wrong/I might break the law/I ain’t righteous', zingen Taylor en Murray al vroeg op het album. Met de nieuwe leden in de rug schuift Natural Child een stukje op richting klassieke country.

Dat de plaatopener Out in the Country nadrukkelijk naar het nieuwe geluid van Natural Child verwijst kan dan ook bijna geen toeval zijn: ‘Out in the country we can settle down/Out in the country we can move around.’ Het valt direct op hoe volledig het geluid van het vijftal is. Zowel toetsen als lap steel zijn nadrukkelijk aanwezig: Natural Child neemt in dit lome bluesnummer direct de ruimte om te freaken met wat korte solo’s, maar weet dit wel netjes binnen drie minuten te proppen. Het daaropvolgende nummer Don’t The Time Pass Quickly is een snelle rhythm & blues-stamper met een repeterende regel die erom vraagt luidkeels meegeschreeuwd te worden: 'Don’t the time pass quickly when you’re making love/Don’t the time pass quickly when you’re making love/Don’t the ti…(etc.)' Hiyaaa!

De bravoure die zo kenmerkend is voor de livesensatie die Natural Child heet komt vooral terug op Don’t The Time Pass Quickly, Saturday Night Blues en Firewater Liquor. Laatsgenoemde is het spannendste nummer op de plaat: een track die druipt van cowboycoolness, met springerige orgelpartijen en bedwelmend basmotief. Ook het Spaanstalige, prettig kabbelende Bailando Con Lobos (een letterlijke vertaling van de albumtitel) verdient een eervolle vermelding vanwege de akoestische siesta-vibe.

Maar in de eindfase van Dancin’ With Wolves verwordt Natural Child tot een onverbloemde countryband en doet hierdoor wat gezapig aan. De laatste vier nummers zijn absoluut niet slecht, I’m Gonna Try is zelfs een heel mooi liedje, maar doordat de band zo nadrukkelijk gas terugneemt dooft dit vierde album als een nachtkaars. Dit had Natural Child kunnen voorkomen door de setlist om te gooien. Nu klinken de jongens in de slotfase iets teveel als Willy Nelson, en daar is er nu eenmaal maar één van. Toch, als Taylor en Murray de regel ‘Nashville is a groovy lil’ town’ zingen, lijkt dit juist een knipoog naar zuidelijk pattriotisme. Het lijkt zowel een ode aan-, als een subtiele parodie op country te zijn.

Uiteindelijk weet Natural Child de aandacht niet de volledige rit vast te houden, de band heeft haar bravoure vooral in het uitstekende eerste deel van de plaat gestopt. Dat neemt niet weg dat Dancin’ With Wolves een schijfje vol country met een stevige bite is. En dat is ook weleens lekker.

Dancin' With Wolves is nu uit op Burger Records/Sonic Rendezvous en te vinden op de Luisterpaal.