Harry Merry, voor veel Nederlanders is hij een onbekende muzikant. Uit zijn vier pagina’s tellende biografie kun je opmaken dat hij sinds de jaren ’80 muziek maakt. Als kind begon hij met pianospelen, en later ontwikkelde hij zich tot zolderkamercomponist. In 1996 stond hij voor het eerst op een podium. Met zijn keyboard, zijn woeste haardos en matrozenpak toerde hij door Europa en de Verenigde Staten. Door zijn bizarre voorkomen wordt hij vaak in het hokje van de outsiders geplaatst. Nu is er een documentaire over hem gemaakt, en die primeurt maandag 28 januari op het IFFR.

David Fagan (Rats On Rafts): “Harry Merry is de meest originele muzikant die in Nederland rondloopt”
“De eerste keer dat ik Harry Merry zag was op een foto van de Rotterdamse fotograaf Daniël Baggerman. Ik vond hem een apart figuur”, grinnikt Fagan. “Omdat de hele band fan is van Merry – onze saxofonist vindt hem heel gaaf – hebben we hem een keer of zeven meegenomen als voorprogramma. De reacties liepen uiteen: of je houdt van zijn muziek, of je haat het. De meeste mensen met enige smaak kunnen zien dat het iets unieks is. Maar eigenlijk zouden wij in zijn voorprogramma moeten staan.

"Harry Merry is de meest originele muzikant die in Nederland rondloopt. Zijn liedjes zijn eigenlijk popliedjes, maar hij verpakt ze heel raar. Zijn favoriete band is The Beatles maar hij houdt ook van glamrock, moderne r&b en obscure sixties beatbandjes. Het is mooi dat hij daar zijn invloeden uithaalt en het toch zo verpakt dat het zijn eigen ding wordt.

"Harry is één van de meest aparte figuren die ik ken. Of hij gek is? Nee, het is geen act. Als hij op het podium staat voelt hij zich volgens mij vrijer en dan kan hij meer zichzelf zijn. Maar hij loopt in het dagelijks leven niet in een matrozenpakje rond, hoor. Ik denk dat hij heel veel fans heeft. Ik zag hem laatst nog in de kroeg. En je zag hem ook vaak rondlopen toen hij nog post bezorgde.

"Ariël Pink van Ariël Pink’s Haunted Graffiti is ook fan, hè. Op de binnenhoes van één van zijn albums bedankt hij Harry. Ariël heeft hem ooit eens gevraagd om een keer in L.A. te komen spelen en is toen blijven logeren.”

Dave von Raven (The Kik): “Je weet nooit of Merry nou echt gek is”
“Ik ken ‘m wel en heb wel eens een album van hem geluisterd, maar ik heb ‘m nooit zelf gesproken of zien spelen. Het is een heel markant figuur, hij doet iets dat niemand anders doet. Hij doet me denken aan een vroege Syd Barrett. Vroeger had ‘ie van dat Beatles-haar, ik weet eigenlijk niet of het echt is. En hij droeg altijd zo’n matrozenpak. Dat draagt ‘ie nog steeds? Nou, dan is er ook niet veel veranderd. Hij zat vroeger in een bandje, The Must, met hen ging ik weleens om. Merry is een vermakelijke act, ik weet alleen nooit of het nou allemaal wel echt is. 3voor12 heeft ooit nog eens een radiointerview met hem gedaan. Daarin blijft hij maar lullen, dat is grappig."

Harry Hamelink (directeur Motel Mozaïque): “Goed bewaard Rotterdams geheimpje”
“Harry doet me denken aan een IJslands vrouwtje dat al dik in de tachtig is, maar op een gegeven moment zo’n kinderkeyboardje kreeg en daar muziek mee is gaan maken. Ze produceert de meest fantastische, Harry Merry-achtige melodieën en elke IJslandse muzikant heeft al of wil met haar samenwerken.

"De eerste keer dat ik hem zag was zo’n tien jaar geleden op een immens plein in Rotterdam, bij de bibliotheek. Daar stonden dan honderd van die witte plastic stoeltjes en een kleedje met Harry en zijn keyboard, ook al in dat matrozenpakje. Zijn moeder zat ook in het publiek, die was zwaar ontroerd. Ik weet nog goed dat de tranen over haar wangen liepen.

"In zekere zin is het heel ontroerend wat hij doet. Je vraagt je inderdaad af in hoeverre hij zichzelf is op het podium of dat het gespeeld is, maar ik heb hem ook wel eens buiten de muziek om ontmoet en dan heb je ook die twijfel. Dat maakt hem juist bijzonder. Merry is een goed bewaard Rotterdams geheimpje.”

Mind The Gap: 24 t/m 28 januari in WORM, Rotterdam, met o.a. Knalpot en Deadbeat. Maandag 28 januari is de wereldpremière van de documentaire van ‘Hier Is Harry Merry’. Meer info lees je op de site van IFFR.