Yob - The Unreal Never Lived - Roadburn 2012
Een optreden dat ik nauwelijks gezien heb, maar des te meer gevoeld. Er hangt spanning in de lucht; de elektriciteit is welhaast tastbaar. Waar ik ook ben in 013, Roadburn wil maar ding: Yob! Mike Scheidt draalt nog wat op het podium, en zet vervolgens de eerste riff in. Een heuse mokerslag! Roadburn ontploft... Yob ontploft… En de samengebalde energie is in heel het gebouw voelbaar. Het maakt niet uit of je nu wel of niet in de zaal staat; iedereen is voelbaar getuige van een van de meest legendarische Roadburn-optredens ooit.

Earthless - Roadburn 2008
Isis, de headliner van Roadburn 2008, zou lang spelen, zo werd ons verteld. Wat er gebeurde, dat weten we nog steeds niet, maar na een kleine 50 minuten hield Isis het echt met veel stampij voor gezien. En plots staan er 2000 mensen wezenloos naar de main stage te kijken, en kunnen op dat moment niet in de Green Room of Bat Cave terecht. Snel een andere band op de main stage, dat lijkt ons de beste oplossing. Wie? Earthless? Ik zie Earthless nog verbaasd (of is het verdwaasd van de dutch delights) kijken: "Ugh… we hebben nog nooit op zo'n groot podium gespeeld", stamelt gitarist Isaiah Mitchell beduusd. Binnen no-time staat de band op de bühne, en jammen er schier oneindig op los in de beste jaren '60/'70 traditie, het totaal overdonderde publiek meenemend naar grote hoogte. De doorbraak van de band in de Europese scene. Het leest als een jongensboek: Naar Roadburn komen om oorspronkelijk in de Bat Cave voor 175 man te spelen, en vervolgens eindigen op de main stage als de officieuze headliner van het festival! Persoonlijk het meest intense optreden dat ik ooit op Roadburn gezien heb!

Cult of Luna - Roadburn 2008
Zelden een band zo gefocust op Roadburn zien aankomen! Cult of Luna heeft slechts een missie: het festival volkomen platspelen. En dat doen ze ook, met het grootste gemak. Een optreden dat me nog steeds op het netvlies gebrand staat. Normaal heb ik nauwelijks tijd om bands goed te bekijken, maar Cult of Luna houdt me in een ijzeren wurggreep, daar kunnen zelfs spoedoproepen in m'n oortje niets aan veranderen.

Acid King - Roadburn 2007
Samen met Marcel van de Vondervoort van Astrosoniq kijk ik 's ochtends naar de soundcheck van Acid King. Na wat geëxperimenteer met verschillende speaker cabs, gaat Lori Joseph uiteindelijk voor haar vertrouwde Marshall set-up. Plots ploegen de allesomverblazende riffs door een dikke laag modder; Acid King klinkt live nog heavier dan op plaat! Naast kippenvel, kunnen we onze oren en ogen nauwelijks geloven. Enkele uren later overkomt het 2000-koppige publiek hetzelfde! En wordt Acid King als een ware headliner onthaalt.

Melvins / Big Business - Roadburn 2007
Ademloos kijk ik naar de twee synchroon spelende drummers. Melvins schuren, kraken, piepen, maar laten nergens een speld vallen. Dit is muzikale krachtpatserij met hart en ziel. Een zeldzame combinatie. Het mag dan ook geen wonder heten dat Melvins een thuiswedstrijd spelen voor een bomvolle main stage! Tot op de dag van vandaag kan ik dit optreden als een film aan me voorbij laten trekken, mede door de geweldige visuals van Richard 'Robotmonster' Schouten, die de gekte van Melvins een extra dimensie gaven.

Comus - Roadburn 2010
Folk met black metal-intensiteit. Comus kwam uit een winterslaap van 30 jaar en had pas enkele optredens gespeeld maar stond er in de Midi in 2010. Het materiaal van acid-folk klassieker First Utterance, enkele nieuwe nummers, net zo bezwerend en relevant als in 1971.

Wovenhand - Roadburn 2011
Was hij nu echt geïrriteerd door het zwarte volk voor hem in de zaal. Of is hij zo iemand die drijft op confrontatie en controverse? David Eugene Edwards maakt een experiment – Wovenhand op Roadburn? – tot een van de spannendste en inhoudelijk interessantste sessies van dat jaar. Als toegift zag ik de voordrager daarna backstage samen met Pentagram’s Bobbie Liebling ontspannen rokend in zo’n miniscule rookcubicle staan. Was een legendarische foto geweest.

Chelsea Wolfe - Roadburn 2012
Op Roadburn hebben we niet vaak artiesten die ook de potentie hebben om ook bij een groter publiek potten te breken. We hadden Ghost, hebben dit jaar Goat, maar Chelsea Wolfe’s optreden was een perfect mix van mooie nummers, een wat schurend geluid en een zangeres met uitstraling. Ik vrees dat ze steeds meer de popkant op zal gaan dus ik koester deze opname.

Current 93 - Roadburn 2008
De eerste curator. David Tibet is geen man voor tours. Daarvoor is hij te intens, daarvoor is hij te veel verbonden met zijn rabiate fans die al zijn aandacht opeisen. Hij kwam dan ook doodvermoeid op Roadburn 2008 aan, de laatste show van een tour van ongeveer een week. Maar met behulp van twee flessen rode wijn en op blote voeten werd het een indringende, extatische en uitputtende set. Ik heb de hoop (waarschijnlijk tegen beter weten in) dat we deze set nog eens op vinyl uit kunnen brengen.

Roadburn en 3voor12 maken ook dit jaar weer audio-opnames, die in de weken na het festival op deze site zullen verschijnen. 3voor12 Tilburg doet weer verslag van het festival.