#LL13: Klamme, tamme vrijdagnacht

Met 3voor12 de eerste nacht in

Tekst & foto’s: René Passet ,

Gek eigenlijk. In de tent met het meest tropische programma was het frisjes. Terwijl de Bravo aanvoelde als Hongkong net na de moesson. Vochtig, klam en helaas voor een deel van de avond ook wat tam.

Achter de rug van Julio Bashmore ontwikkelt zich gestaag een plas water. Midden op het podium. Buiten de bravo regent het. Al uren. Het is geen lekkend dak wat de nattigheid veroorzaakt, maar condens veroorzaakt door duizenden dampende mensen. Natte schouders stijgen op naar het plafond en blijven daar aan het tentdoek plakken. Het klimaat in de Bravo-tent heeft veel weg van Hongkong na een fikse moessonregen. De luchtvochtigheid is tropisch en verstikkend. Maar eigenlijk past dat wel bij de zonnige zwarte housebeats van de Britse dj Julio Bashmore. Vorig jaar zou de man uit Bristol al in de India draaien, maar was toen verhinderd. Waarna zijn Nederlandse vriend Cinnaman vakkundig de India in stukken scheurde. Dat lukt Bashmore (echte naam Matthew Walker) vanavond in de Bravo nauwelijks. Niet dat hij een slechte set draait. House domineert. House van de zwarte, funky variant. Met wapperende baslijnen, ijle strings en zomerse fluittonen. ‘People get up, let’s get down,’ klinkt het. Gelukkig vergeet de Brit niet om zijn eigen hitsingle 'Battle For Middle You' te draaien, waarna de zwetende massa beneden hem massaal richting druppende plafond wijst. Cinnaman zelf staat op dat moment amper 150 meter verderop achter de draaitafels. In een bedroevend sfeerloze Hacienda, tot vorig jaar bekend als de Groove Tube. Niets lijkt er over van de magie die er in de gesponsorde cocktailbar vaak hing tijdens eerdere edities. Het geluid is kut en de rest eigenlijk ook.

Killerbee

Naar de India dan maar, de hele avond gedomineerd door Zuid-Amerikaanse undergroundbeats als bailetrap, zoukbass en kuduro. Opgediend door Bomb Diggy, Tommi en het Portugese gemengde duo Gato Preto. Ze maken een soort afro-kudoro, waarin hysterische flipperkastgeluiden afgewisseld worden met ratelende percussie en schreeuwerige chants. Die komen van een klein energiek vrouwtje: Gata Misteriosa. Haar gezicht beschilderd en verscholen achter een zilveren glitterbril, heen en weer springend alsof ze zojuist is gestoken door een killerbee. Toch zijn de reacties lauw. Hier zou het tropisch moeten zijn, maar het voelt fris doordat de wind via de zijkanten vrij spel heeft. Het afgeknepen volume helpt ook niet mee. ‘We mogen niet harder,’ roept de geluidsman vertwijfeld naar het publiek.

Daar heeft Maceo Plex geen last van. De in Valencia woonachtige Amerikaan heeft in de Bravo zojuist de turbo erop gezet. Langzaam verschuift de pompende house die hij draait meer richting techno. Met grimmig kijkende kickdrums. Maar toch minder zwaar dan de techno die zaterdag de Bravo zal domineren. Zelf is Maceo Plex voortdurend in beweging. En DJ die op zijn eigen platen danst, altijd +1.

Nerdy bril met kronkelbeats

Wat dat betreft kan Siriusmo nog wat leren. De Duitse nerd afkomstig uit het Modeselektor-kamp opent de nacht in X-Ray. Met zijn lange blonde haar en studentenbrilletje kan hij zo als het neefje van Legowelt doorgaan. Dansen doet hij niet. Overigens is hij de enige in de X-Ray die stilstaat, want zijn liveset gaat erin als verse boterkoek. Pianoakkoorden die stukslaan op een grillige kust van zaagtanden, Aphex-achtige zoemtonen en Kraftwerkiaanse electro, waarbij veel werk van zijn recente album Enthusiast voorbijkomt. Vaak gaat de beat niet rechtuit maar komt via vreemde kronkels tot ons, al dan niet vergezeld van malle Playmobil-stemmetjes. Het een van de beste gigs van vrijdagnacht.

Tegenvaller aan de overkant is Ben Pearce, die na Disclosure de nacht aftrapt. Zijn deephousehit ‘What I Might Do’ kreeg binnen een jaar ruim 5 miljoen plays op YouTube. Maar een hit maakt nog geen zomer. Het helpt ook niet mee dat de Brit uit Manchester een inspiratieloze mc heeft meegenomen die niet verder komt dan ons wat opdrachten geven over wat we met onze handen moeten doen.

Kruimels

Maya Jane Coles mag de Bravo afsluiten. De Britse met Japans bloed is te laat en kan maar beter voortmaken. Anders blijven alleen de kruimels over. Want Maceo Plex pakt de bravo vakkundig in met de Mandy vs. Bookashade-remix van Laurie Andersons 'O Superman'.

Als de 26-jarige Coles - die amper tot de schouders van een gemiddelde Hollandse roadie komt - even na vieren de eerste plaat opzet, heeft nog een halfuur om haar punt te maken. Het rolt als een malle en ze krijgt een warm welkom. Toch, liever zien we haar een keer als ze een vieruursset in een bekende club aan de Amsterdamse Wibautstraat komt doen.

De regen is opgehouden. Maar het terrein rond de vier belangrijkste danstenten is in een paar uur tijd veranderd in een modderpoel. Helaas waren moddervette sets vrijdagnacht slechts sporadisch te vinden.