#LL13 Titty Twister: nooit meer naar huis

Hartverscheurende afscheidsbrief gevonden met ode aan de hardrock gay bar

Bas van Duren ,

Dat de Titty Twister rare dingen doet met Lowlanders, dat wisten we al. Dat het nog erger kan, dat blijkt nu: de beveiliging heeft maandagochtend naast de tent een brief gevonden van een bezoeker die zich ontzettend heeft vermaakt. Lees hier zijn relaas.

Lieve papa en mama,
 
Ik kom nooit meer naar huis. Sorry dat ik zo met de deur in huis kom vallen, maar ik dacht, laat ik met het 'slechte' nieuws beginnen. Het goede is dat ik met leuke vriendjes ben die ik sinds kort heb leren kennen op Lowlands. De bands en dj's waren allemaal leuk en aardig, maar papa, mama... ik ben twee keer ontmaagd. Mijn eerste Lowlands en dan dit... Het komt allemaal door de Titty Twister. Daar stond een enorme lange rij buiten met allemaal mensen die 's nachts niet gaan dansen, maar headbangen. Dat is met je hoofd heel wild van achter naar voren gaan en dan de duivelshoorn met je hand maken. Ik weet dat jullie dat niet leuk vinden, maar volgens mij zag ik dominee Goedvree ook in de Titty Twister en hij had het wel naar zijn zin met Panama.

Ja, Panama is een land mama, dat heb ik vorig jaar nog bij Aardrijkskunde geleerd, maar hier is het de naam van een paaldanseres. Een vrouw met alleen een bikini, een string en dijen zo sterk dat ze er backstage walnoten mee stond te kraken. Naast haar stond nog een andere paaldanseres, 'Stella Death Star' heet ze. Ik weet dat ik van jullie geen Star Wars mag zien, maar ik heb met Stella alle delen zitten kijken. Ofja, ik zat te kijken, zij gaf me een 'lapdance'. Misschien beter als ik niet uitleg wat dat allemaal is.

Ik ben hier gelukkig. Het enige Gregoriaans wat ik hier hoor, was het gezongen geprevel van de dominee voordat hij backstage werd getrokken. Een Duitse DJ die Horst heet, draaide plaatjes met heel veel gitaren en mijn ogen zijn geopend. Ik heb heel wat in te halen, zei Horst, maar daar zou hij me wel bij helpen. Hij moedigde me ook aan om op het podium te gaan staan. Wat er daar allemaal is gebeurd... Het is één grote waas. Ik herinner me de geur van zwetend vlees, de smaak van nylon en ik had opeens een vlek op mijn broek van schraal bier. Denk ik. 

En er waren ook mannelijke paaldansers mama. Met leren slipjes met daarop een rits. Ze waren allemaal niet eens zo gespierd, maar dat zou jij niet erg vinden. Ze zijn vooral heel erg schattig, vooral die ene die gekleed is in een grote netkous. Ik heb nog met hem staan paaldansen en ik ben gaan crowdsurfen op de klanken van 'Joan Jett' met 'Bad Reputation'. Ze zingt/schreeuwt 'I've never been afraid of any deviation'. Horst zegt dat ze bedoelt dat ze niet bang is om af te wijken van wat iedereen doet. Ik was daar wel bang voor papa, maar nou niet meer.

Ik schrijf dit nu vanaf het Lowlands-veld. De Twister wordt afgebroken en iedereen is al naar huis of naar de camping. Ik niet. Ik blijf de Titty Twister trouw. Horst zegt opeens dat hij eigenlijk 'Joost van Bellen' heet en dat dit de laatste keer was, maar ik geloof hem niet. Hij zal voor altijd mijn Horst zijn en wat moet Lowlands zonder het leukste podium? De beveiliging komt eraan, ik ga rennen. Ik verstop me in een van de containers waar de spullen van de Titty Twister worden bewaard en waar de TT naar toegaat, daar ben ik ook. Ik voel me opgenomen door een groep vrienden die jullie niet zouden kunnen waarderen, maar ik wel. Nooit meer naar huis.
 
Liefs,
Kareltje
 
P.S. Als iemand deze brief vindt, stuur het naar mijn ouders, want ze hebben geen internet. Elsje en Joop Bronkhorst, Veenkamp 120 in Uddel.