#LC13: De grote zaal is te groot voor Swim Deep

Britse indiepopband lijkt niet te willen werken voor applaus

Christiaan Walraven ,

Swim Deep is het soort band waar London Calling om bekend staat. Een paar goed ontvangen singles op zak, een kleine hype in Engeland en een album op komst. Iedereen weet dat de grote zaal van Paradiso hoog ingezet is als eerste Nederlandse show van zo'n band, maar op London Calling mag het. In het verleden is gebleken dat de spot van opener geen gemakkelijke is, maar als de band voldoende zelfvertrouwen heeft om zonder al te veel zenuwen het grote podium te bestijgen en de uitdaging met beide handen aan te pakken, kan het zomaar lukken. Vraag het Villagers of The Wombats maar.

CONCERT
Swim Deep, London Calling, Paradiso Amsterdam, grote zaal, 24 mei 2013

MUZIEK
Catchy indiepopliedjes uit Birmingham. Vier man op het podium, in klassieke bandopstelling.

PLUS
Allereerst moet de geweldige kleurrijke gitaar van zanger/gitarist Austin Williams genoemd worden, die al voor de eerste noot gespeeld is, veel moois belooft. Alle liedjes zijn goed geschreven en klinken alsof ze meegezongen zouden kunnen worden door een veld vol idolate tienermeisjes. De eerste vijf staan in ieder geval alvast op de eerste rij.

MIN
Met vijf idolate tienermeisjes ben je er echter nog niet, dus heeft de band het vanaf de eerste seconde zwaar. Waar de jongens tijdens het eerste nummer nog met goede moed op het podium lijken te staan, slaat dit tijdens het tweede nummer, hun bekendste single Honey, om. Ze lijken enthousiasme over dit nummer vanuit het publiek te verwachten, maar vrijwel niemand in Nederland heeft nog van de band gehoord en dit enthousiasme blijft dan ook uit. De band lijkt hierdoor bijna op te geven. Het charisma van de bandleden wordt bij ieder nummer zwakker en de zaal loopt met het nummer meer leeg.

CONCLUSIE
De nummers zijn goed genoeg, maar de uitvoering laat heel erg veel te wensen over. Swim Deep lijkt het gevoel te hebben dat het publiek de nummers al zou moeten kennen, want veel moeite om te overtuigen doen ze niet. Op een festival als London Calling is dat de grootste fout die je als band kan maken. Niemand hier begint aan een gelopen wedstrijd, iedereen moet werken om overeind te blijven. En wie dat niet wil of kan, wordt keihard gestraft.

CIJFER:
5