#LC13: Palma Violets brengt nat Paradiso in lichte extase

Branievolle Britten weten het vooral goed te brengen

Ingmar Griffioen ,

London Calling doet de naam eer aan met altijd minimaal één Britse hype-act op de bill. In het geval van Palma Violets is dat niet onterecht. De band is jong, wild en slim genoeg om de fans op Facebook in de eigen taal aan te spreken: "Hallo fans, we zijn vandaag aangekomen in het natte Nederland. En wij zijn er klaar voor om jullie in extase te brengen!" Zo geschiedde. Muzikaal rammelt het nog wat, maar qua show gaan ze helemaal over de top.

CONCERT
Palma Violets, London Calling, Paradiso Amsterdam, grote zaal, 24 mei 2013

MUZIEK
Londense indierockband geldt als één van de sterkste troeven van een nieuwe lichting Britse bands. Ze bewezen op Eurosonic en SXSW en met studioalbum 180 (februari 2013) al hoe terecht het rumoer van de overzijde van het kanaal is. Palma Violets handelt in indierock met prettige garage- en psych-invloeden.

PLUS
Branievolle indierock, Brit- en garagepop, die bovendien best opwindend opgediend wordt. Single en sterkste wapen Best Of Friends begint als een The Shins-song, maar schakelt al snel door naar catchy pubrock, met een portie branie en hooks waar The Shins alleen maar van kunnen dromen. Na die song lijkt de band vleugels te krijgen en groeit het niveau. Palma Violets staat helemaal op de juiste spot geprogrammeerd. Het publiek is - ook na de geweldseruptie van METZ - klaar voor pakkende, wilde Britpop en dat is precies wat de vier jongens met verve en vooral groot enthousiasme opdienen. Dit is een typische London Calling-act of in ieder geval waar London Calling voor zou moeten staan: de opwinding van het ontdekken van nieuwe bands, die het zelf ook opwindend vinden om ontdekt te worden. Wat dat betreft was Palma Violets koning in het land der blinden vanavond.

MIN
Niet al het materiaal is zo sterk en eigenlijk zijn veel songs (zeker in het eerste deel van de show) vooral onderhoudend, maar zeker niet bovengemiddeld. Wat ook niet helpt is dat bij de vier jongens snotty en sloppy hand in hand gaan. Show-elementen boven strakheid zeg maar. Vooral de drummer maakt het bont. Hij speelt het klaar om een stokje te verliezen, de stage hand ernaar te laten zoeken en ondertussen met een biertje in de ene en het tweede stokje in de andere tegelijkertijd te proosten en te spelen. Nog even oefenen voor je gaat multitasken svp.

CONCLUSIE
Het is vanavond vooral heel goed gebracht. De hype is niet onterecht; een aantal songs is 'catchy as hell' en je ziet dat ze al even - en met liefde - de  ballen uit de broek spelen. Van NME mogen ze met Miles Kane, Django Django en Peace op tournee en de BBC nomineerde ze voor de prestigieuze Sound of 2013 longlist. Van 3voor12 mogen ze nog even flink door touren, maar wellicht steken ze in Landgraaf al in completere vorm.

CIJFER:
7,5