#LC13: The Family Rain speelt goed, poseert beter

De broertjes uit Bath houden het gezellig

Ingmar Griffioen ,

Sta je daar toch mooi met twee broers op London Calling. Tweeling Timothy (drums/tweede stem) en William Walter (zang/bas) lijken met jongere broer Ollie (gitaar/tweede stem) nog wat bleu op het podium, maar frontman Will die weet al hoe het werkt. Het trio pakt een beetje garagerock en een deel Britpop en kneedt daar een degelijk, behapbaar mengsel van.

CONCERT
The Family Rain, London Calling, Paradiso Amsterdam, Bovenzaal, 24 mei 2013

MUZIEK

Drie broertjes uit Bath met beginnende baarden, vettig krulhaar en skinny jeans die met uptempo bluesy rock 'n' roll stoeien en The Guardian noemt ze dan ook 'het antwoord op Kings Of Leon'. NME tipte The Family Rain al in november 2012, toen alleen nog het catchy nummer Trust Me... I'm A Genius uit was. Begin dit jaar volgde de meer stuwende track Carnival en het Britse trio bracht deze maand de EP Pushing It uit, die nog drie nummers plus een remix telt.

PLUS
Slim: een tweeling op de ritmetandem en dat loopt inderdaad zeer gesmeerd. Het trio houdt het gezellig, strak en bij vlagen dansbaar. The Family Rain is goed ingespeeld en heeft al een paar uitschieters op het repertoire. Zo is Trust Me… ook live een killer song waar menig band jaloers op mag zijn, rockt het Arctic Monkeys-achtige Pushing It nog wat smeriger en is Friction wat toegankelijker en radiovriendelijker met folky samenzang.

MIN
Daar is het ook mee gezegd. De rest van het materiaal is minder en te vaak inwisselbaar. Vooral gitarist Ollie oogt wat onwennig of onwillig. Zijn oudere broer op bas snapt dat het zo niet kan en haalt dus van alles uit de kast om aan het visuele droomplaatje te voldoen. De outfit met leren jekkie en opgerolde broekspijpen klopt en William pakt alle cameramomentjes mee, hangt veelvuldig over de monitors, staat met gitaar naar beneden gericht te wachten op het signaal voor de gewenste rockpose. Want zo oogt het vooral: meer als poseurs dan als wilde jonge rockerts die het echt menen, voelen en leven.

CONCLUSIE
Na een lange Europese tour met Willy Moon mogen de drie Walters het nu op eigen kracht proberen. Dat ze hun sound smeden van gelijke delen Black Keys, Arctic Monkeys en Cold War Kids zullen we ze in dit stadium vergeven, maar we hopen van harte dat de komende tour tot een authentieke podiumact leidt.

CIJFER:
6