#LC13: Evans the Death maakt verwarde indruk

Bandleden spelen totaal langs elkaar heen

Paul Bijkerk ,

Een groep jonge bevriende twintigers startte in 2011 een band met een typisch Britse sound. De indierockers stonden al in het voorprogramma van The Pains Being Pure at Heart. Begin dit jaar kwam het debuut album Evans the Death uit. De Londenaren blijken niet stil te zitten, er is al een nieuw album in 2013 op de planning.

MUZIEK
De band heeft postpunk invloeden en een smithsachtige sound. De frontlady evenaart de stem Florence and the Machine in sommige liedjes. De tamelijk korte liedjes sjeezen je door het debuutalbum heen. Hier en daar zijn er ook No Doubt-invloeden terug te horen. Wanneer de band het podium op komt is direct duidelijk dat er een missing link is. De vijfkoppige band start met zijn vieren.  

PLUS
Bij de ingetogen liedjes  met een lichte dosis gitaarspel is de zangeres op het keyboard eindelijk te horen. De basgitarist die de postpunk baslijnen laat horen blijft consequent. Bij het laatste nummer wisselen basgitaar en gitarist van rol, leuke afwisseling alleen verandert er weinig aan het geluid. 

MIN
De gitarist lijkt dronken te zijn, gaat halverwege de sessie op de grond zitten en speelt rustig verder. In de aanloop naar de volgende liedjes, zit hij vertwijfeld aan zijn hoofd krabbend met zijn ziel onder zijn arm. De zangeres en de gitarist hebben tussendoor nog een woordenwisseling die duidelijk afgesloten wordt met onbegrip bij de gitarist, die een verbaasd gezicht trekt en vervolgens rustig het noisegeluid met zijn loopstations de zaal in galmt. De muziek van de bas en de leadgitaar staan duidelijk harder dan de zangeres die niet meer te horen is. De gitarist die zittend de tweede stem meezingt is ook niet te horen.

CONCLUSIE
De bandleden spelen totaal langs elkaar heen en het is bij vlagen niet om aan te horen. Er was zeker iets aan de hand vanavond, frictie tussen de bandleden, onenigheid, misschien een beetje van de kaart? Live is er zeker nog wat werk aan de winkel. De zangeres kwam niet boven de snierende gitaren uit, enkel de hoge uithalen ware te horen. De band maakt een verwarde indruk, overigens zie ik ook maar vier mensen in plaats van vijf op het podium staan, miste er toevallig ook een geluidsman? Kortom een knullig optreden dat totaal niet uit de verf is gekomen.

CIJFER:
3