GEZIEN
Qeaux Qeaux Joans, Noorderslag, Kelder, 12 januari 2013

MUZIEK
Alternatieve blues, geen groot en geliefd genre binnen de popmuziek. Het romantische verhaal wil dat kleine Qeaux Qeaux vier jaar terug op het podium van levende blueslegende Seasick Steve sprong onder het motto 'nu of nooit.' Twee jaar later mocht ze zijn Nederlandse voorprogramma verzorgen en weer twee jaar later speelt ze songs van haar debuutalbum "No Man's Land" op Noorderslag.

PLUS
Qeaux Qeaux live zien is geloven: de timing, de mimiek, de superstrot. Als ware ze een precisieboor van de Noord/Zuidlijn, die gaten in je ziel graaft. Gelukkig staat ze hier gewoon in een zwarte habbezak met jeans en gympies eronder, ver weg van het overgestyleerde image dat kunstzinnig fotograaf Rahi Rezvani haar probeert mee te geven. En haar kundige vijfkoppige begeleidingsband speelt lekker met de ogen dicht met een klein scherp randje. Dat past beter bij haar dan het gepolijste geluid van producer Reyn Ouwehand op haar album. Want puur is wat het beste bij Qeaux Qeaux past. Een puurheid die ze je niet aanleren op het conservatorium, maar die bij sterren zoals deze gratis bijgeleverd wordt. Van haar ongetwijfeld paars geverfde teennagels tot haar rode kruin. Hopelijk mogen we snel gewoon op zijn puurs 'Coco Jones' tegen haar zeggen.
 
MIN
Wat zo jammer is, is dat haar repertoire nog zo weinig uitgesproken is. Liedjes als
'Final End' en 'Golden Cage' zijn best aardig en ze haalt daar met haar zang het maximale uit, maar wat ze mist is een songschrijver die haar op weg helpt om het materiaal op hetzelfde niveau als haar stem te brengen. Ze verdient het.
 
CONCLUSIE
Ook al zou ze naakt en vertrapt zingend in de modder gaan liggen rollen, dan nog hoor je dat dit pure talent groot gaat worden. Mits met een dieper rafelrandje en sterker songmateriaal. De start is reeds veelbelovend.
 
CIJFER
7,5