#ESNS13: Mikhael Paskalev: meer dan feestsingles

Ook de kalmere songs overtuigen

Sjoerd Huismans ,

Mikhael Paskalev uit Noorwegen is de eerste artiest die deze editie van Eurosonic op het 3voor12 podium in Vera staat. We kennen hem vooral van de twee zomerse singles die hij uitbracht dit jaar. Er bestond toen al de nodige buzz rond de zanger: De Noorse NOS riep hem uit tot talent van het jaar en naar verluidt humde heel Noorwegen mee met I Spy. Deze ochtend hebben Paskalev en zijn band hun debuutalbum afgemaakt, zo vertelt hij vanavond in Vera. Hij toont vanavond dat daar meer op staat dan jives en feestfolk.

GEZIEN
Mikhael Paskalev, Eurosonic, Vera, 9 januari 2013

MUZIEK
Mikhael Paskalev is een Noor met Bulgaarse roots. Voor zijn studie heeft hij daarnaast een tijd in Liverpool rondgelopen. Het lijkt wel of hij daar in de sixties rondliep, zo ouderwets opgewekt is zijn muziek. De aanstekelijke single I Spy werd een YouTube hit, mede door de nogal aparte clip waarin Paskalev - dansend op zijn eigen muziek - in onderbroek gekleed een huiskamer sloopt. Tweede single Jive Babe rockt wat harder, en zo weet Paskalev genres als country, folk en rock ’n roll te versmelten tot een vrolijk hippiefeestje. Goeie snor ook.

PLUS
In zijn eentje komt Paskalev het podium op. Nogal verlegen stelt hij zich voor aan het publiek om akoestisch het openingsnummer Susie ten gehore te brengen. Bij het tweede nummer wordt hij vergezeld door zijn vier bandleden. Dan begint het pas echt: de bandleden kleden Paskalevs sterke composities aan met aanstekelijk springerige ritmes en heldere harmonieën. Echt een opbouw is in een optreden van een half uurtje natuurlijk niet mogelijk, maar Paskalev en zijn band komen een eind. Een rustig begin met bijvoorbeeld de surfballad Come On (een kalmer liedje dan de titel doet vermoeden). Het venijn zit hem duidelijk in de staart. De goedgeluimde, dansbare singles I Spy en Jive Babe krijgen het voorste deel van het publiek aan het dansen. Met afsluiter Dust durft hij het optreden toch wat meer in mineur te beëindigen. Met omlaag gestemde gitaren en een donkere melodie bewijst Paskalev dat hij van meer markten thuis is dan alleen maar indiefeestmuziek. Dat belooft wat voor het debuutalbum dat hij net deze ochtend heeft afgerond, zoals hij tussen de nummers door vertelt. 

MIN
Het is nog vroeg (20:30 uur) en dat merk je. Afwachtend blijft het publiek in een halve cirkel staan, een paar meter van het podium. De wat bedeesde Paskalev durft nog niet echt door te pakken en de aandacht van het publiek te eisen. Voor een showcase van een half uur is dat ook moeilijk als nog maar weinig mensen je kennen. Als Paskalev single I Spy aankondigt roept één iemand nogal mat: “Jee..” De gitarist hoort het en lacht ironisch. Nog een minpuntje: soms slaat de vrolijke springerigheid van de liedjes over in rommeligheid. Niet erg voor deze opgewekte muziek, maar het mag wel wat strakker.

CONCLUSIE
Mikhael Paskalev scherpt de verwachtingen rondom zijn debuutalbum vanavond aan. De laatste buzz die er rond de zanger was dateert van afgelopen zomer toen hij zijn twee singles uitbracht. Vanavond bewijst Paskalev dat hij meer in huis heeft dan een hippiefeestje op gang brengen.

CIJFER
7,5