Deze vierkoppige groep uit Belfast debuteerde in 2010 met de EP "You Should Know By Now". Vorig jaar was er de eerste langspeler "Dead To Me". Beide platen kwamen uit op indielabel Slumberland Records. De band speelt een prettig soort rammelrock met heldere gitaren, losjes gespeelde up-tempo drums en overheersende reverb. De diepe stem van frontman Cathal Cunny maakt de sound kompleet. Het nieuwe album van Girls Names heet "The New Life" en verschijnt half februari. Van die plaat verschenen inmiddels twee songs waarop de surfpop wordt aangevuld met jaren tachtig synths.

Dat nieuwe geluid staat de band niet slecht. Er staan vanavond alleen maar nieuwe songs op de setlist, die het optreden een duistere atmosfeer geven. Gebleven zijn de noisy gitaren, nieuw is de donker klinkende psychedelica. Op het in duisternis gehulde podium geeft de band een een ingetogen new-wave show. De springerige, heldere surfsound is grotendeels naar de achtergrond verdwenen. 'Single The New Life' is daarvan een goed voorbeeld: diep klinkende drums, een strakke vierkwartsmaat bas en prettig zwevende synthesizergeluiden.

Het humeur van Girls Names is net zo donker als de muziek. De zanger kan maar niet ophouden over de kapotte monitor voor zijn neus, tot een technicus deze uiteindelijk vervangt door een nieuwe. “Though times”, zucht hij alsof dit het ergste is dat een mens kan overkomen. De band brengt de nummers met wat weinig bezieling, ze staan stijf en strak voor zich uit kijkend op het podium - wat saai om naar te kijken allemaal. Nu hoort dat een beetje bij deze muziekstijl, maar overdrijven is ook een vak.    

Girls Names heeft zijn catchy surfpop vervangen door een wat minder lichtvoetig new wave-geluid. Vanavond lieten ze horen dat het nieuwe album er een is om naar uit te kijken. Hun optreden had hier en daar wat peper in de reet gebruiken.

6,5