#ESNS13: Andy Burrows warmt ons op tussen de kunst

Groninger Museum biedt sfeervolle ambiance

Judith Laanen ,

Het is een vreemde gewaarwording om je tussen de schilderijen en kunstwerken door richting een popconcert te begeven. Een bijzondere setting, waarin de Brit Andy Burrows het in eerste instantie wat lastig heeft om het publiek voor zich te winnen. Maar met een uitstekende concert maakt hij veel goed.

CONCERT
Andy Burrows, Groninger Museum, donderdag 10 januari 2013, Eurosonic

MUZIEK
Andy Burrows kennen we als voormalig drummer van Razorlight. Hij verliet de groep in 2009 en voegde zich daarna bij de Amerikaanse band We Are Scientists. Vorig jaar kwam Burrows' tweede soloalbum "Company" uit, een warme herfstplaat. Daarop liet hij zien dat hij behalve drummen ook knappe songs kan afleveren: 'Keep On Moving On' en het langzamere 'Hometown' gooiden al hoge ogen op de radio.

PLUS
Het gebeurt niet iedere dag dat je tussen de kunstwerken van een expositie als Nordic Art in het Groninger Museum kan spelen. Die eer valt de artiesten op de [PIAS} Nites ten deel. De zintuigen van de bezoekers worden zo al geprikkeld voor er een noot is gespeeld. Burrows en band spelen in Coop Himmelblau, de bovenste zaal van het museum. Burrows is goed in vorm, zijn zang is helder. Hij schudt de hits van "Company" moeiteloos uit de mouw. Behalve dan dat nummer waarin hij het eerste couplet bij vergissing in de verkeerde toonsoort speelt. Pas bij het refrein merkt hij dat op aan de gefronste wenkbrauwen van zijn bandleden en kapt hij het nummer af, waarna verontschuldigingen volgen. De band speelt een intermezzo en Burrows vervolgt met een briljant solo-nummer dat het voorval meteen doet vergeten.

MIN
Dat gewauwel en geklets van het publiek dwars door optredens heen blijft irritant. Als een optreden je niet echt boeit, wees dan tenminste zo beleefd er niet dwars doorheen te kletsen. De herhaalde pogingen van Burrows om het publiek bij zijn show te betrekken, reiken niet verder dan de voorste rijen. Pas bij de singles 'Keep On Moving On' en 'Hometown', aan het einde van de set, is er sprake van wat interactie met het publiek.

CONCLUSIE
Burrows kan prima spelen, vindt het leuk om met zijn publiek te geiten, maar echt ontroeren doet hij niet. En dat terwijl hij toch zeker liedjes heeft waarmee hij dat kan, zoals 'Hometown'. Dit was een echte feelgood-set, waarin Burrows liet zien een rol als frontman prima aan te kunnen.

CIJFER
7