#ESNS13: De oehs en la's van The Silhouettes

Kriebel in de buik-bandje smaakt naar meer

Laurence Tanamal ,

Zanger/gitarist Ben Rider grapt erover dat hij graag zoveel mogelijk ‘oehs’ en ‘la's’ in zijn liedjes stopt. Dat valt eigenlijk wel mee. Maar het is waar dat vrolijke meezingrefreintjes uitstekend passen bij de zomerse rockliedjes van The Silhouettes. Buiten mag de vorst dan heersen, in de Bovenzaal schijnt het zonnetje door een vintage sepiafilter.

GEZIEN
The Silhouettes, Bovenzaal, Noorderslag, 12 januari 2013

MUZIEK
Liefhebbers van ‘vintage’ muziek zoals Allah-Las opgelet! The Silhouettes, gevormd rondom Ben Rider en Marthe Jellema staat nog in de kinderschoenen, maar hebben zij al hun verdiend. Op Crossing Border in Den Haag speelden zij twee sets, waaronder op het 3voor12 podium. Ook hebben zij het voorprogramma van Moss en Lola Kite mogen verzorgen, zeker niet de minste Nederlandse bands. De band is een ‘uit de hand gelopen afstudeerproject’ volgens Rider, die vorig jaar zijn diploma voor de Utrechste Hogeschool voor de Kunsten behaalde. Hij heeft een uitgesproken voorliefde voor oude instrumenten en analoge opnamemiddelen, waardoor de band een vintage geluid voortbreng. Het eindresultaat klinkt als een samenkomst van surf, shoegaze en 60’s rock.

PLUS
Alle ogen zijn gericht op Ben Rider en Marthe Jellema. De twee zingen harmonieus en met de volumeknop open, waardoor de liedjes aandoenlijk klinken. Tijdens het zingen kijken ze elkaar aan met een glinstering in hun blik die aanstekelijk werkt en waar je alleen maar vrolijk van kunt worden. Rider heeft een klein arsenaal pedaaltjes waarmee hij geregeld zijn gitaar verdrinkt in effecten. Precies op de juiste manier. De basisakkoorden klinken rauw, maar clean en doen terugdenken aan de 60’s rock van The Byrds. Jellema begeleidt met subtiele orgelmelodietjes en een tamboerijn. Zij worden begeleid door een droge, maar stevige ritmesectie zodat Rider vaak de ruimte heeft voor een solootje.

MIN
‘We hebben nog twee songs,’ zegt Rider. Maar dan komt de teleurstelling. Iemand van de regie kapt de set snel af. Het is maar te hopen dat de band niet het beste voor het laatst heeft bewaard.

CONCLUSIE
The Silhouettes spelen melodierijke, ongecompliceerde rockliedjes zonder er een gimmick van te maken. Zou een tourtje met Allah-Las een optie zijn? De ‘lahs’ hebben ze immers al.

CIJFER
7+