#ESNS13: De jungledromen van Palmbomen

Exotische disco in een verder zielloze omgeving

Laurence Tanamal ,

Palmbomen werd op de valreep geboekt op Eurosonic ter vervanging van een zieke Thomas Azier. Laatstgenoemde herstelde namelijk niet snel genoeg na een uit de hand gelopen tandartsbezoek. Palmbomen is geen slechte vervanger; waar Azier dit jaar deel uitmaakt van de 12van3voor12, deed Palmbomen dat de voorgaande editie. Mede vanwege een beloofd debuutalbum waar menig (alternatieve) danceliefhebber (nog steeds) reikhalzend naar uitkijkt.

GEZIEN
Palmbomen, Eurosonic, Minerva Art Academy, 10 januari 2013

MUZIEK
De Amsterdammer Kai Hugo staat centraal bij Palmbomen. Waar hij voorheen een solo-artiest was (wat hij nog altijd doorzet met zijn dj-sets), heeft hij inmiddels een volwaardige band om zich heen verzameld. De muziek van Palmbomen is net zo exotisch als de bandnaam doet vermoeden; een mengsel van chillwave, dub, (alternatieve) elektronica, disco en dat allemaal overgoten met een koortsig junglesfeertje. 25 januari staat de officiële en langverwachte albumpresentatie gepland, waar de band in Paradiso optreedt met onder andere Legowelt. Eurosonic biedt alvast een mooie gelegenheid voor een generale repetitie.

PLUS
Omdat elk geluid, van synthesizer tot percussie, gemanipuleerd wordt ontstaat er een unieke ambiance en sound. Het trio weet een constante beweegbare en aanstekelijke beat neer te zetten, mede door gebruik van een diepe bas en rake percussie die bij tijd en wijle klinkt als het klappen van bamboestokken. Daar tussenin krijgen de synthesizers, die druk hun patroontjes afwerken, vervormde orgeltjes, een in reverb gedompeld basgitaar en Hugo’s gemanipuleerde hoge vocalen vrij spel. Als Hugo aan een knopje draait tovert hij, op het gehoor vrij willekeurige, science fiction-geluiden tevoorschijn. Naarmate de set vordert wordt de bas dieper en de beat smeriger. waardoor de pure oerwoud meets progressieve elektronica-sferen  iets aan eigenzinnigheid inleveren. Het simpelere hoofdschudden wordt nu wel beter mogelijk.

MIN
Het is Palmbomen niet direct aan te rekenen, maar het optreden speelt zich af in hetzelfde soort felle licht dat veel feestvierders midden in de nacht plotseling een dansvloer afjaagt nadat de club op het punt staat de deuren te sluiten. Zo vormt het podium, waar Palmbomens lichtpanelen en rookmachines de sfeer nog probeerden te redden, een donkere vlek in een felle ruimte. Hugo’s hoge vocalen gaan qua schelheid net iets over het randje, in tegenstelling tot hoe deze in Palmbomens studio klinken.

CONCLUSIE
Een show als deze doet nog meer verlangen naar het debuutalbum dat een sfeervolle en dansbare plaat belooft te worden. Met die eigen muzikale richting zit het wel goed. De liveshow blijft kwalitatief gezien ook overeind, maar voor een act die schreeuwt om volle, donkere dansvloeren, is het moeilijk om te beklijven in een setting zoals een kale, fel verlichte Minerva Art Academy. Aan de band zelf is ook niet af te lezen dat zij in de zone zijn. Niettemin kan Palmbomen vanavond zien als een geslaagde generale repetitie voor 25 januari als zij hun eigen avond gaan vormgeven in het Amsterdamse Paradiso.

CIJFER
7-