De grootste hype van 2012 plukt ook dit jaar nog de vruchten van debuutplaat An Awesome Wave. Die plaat kwam mei vorig jaar uit maakte veel indruk. Wat is het eigenlijk precies, vroeg iedereen zich af. De (verschrikkelijke) term folkstep bleef uiteindelijk het meest hangen om de combinatie van rare ritmes en dromerige melodieën te duiden. Op de zomerfestivals van vorig jaar bereikte Alt-J de status van sensatie. Geen wonder dat Pitchfork het in september nodig vond de plaat even ouderwets de grond in te stampen. Maar bij andere muziekblogs haalde An Awesome Wave gemakkelijk de jaarlijstjes: ook 3voor12 riep de plaat uit tot Album van het Jaar. 

 

Schrijver dezes zag Alt-J vorig jaar op Pukkelpop, in een van de kleinste tenten van het Belgische festival. De hype was zo ongeveer op zijn hoogtepunt, maar de organisatie zag geen reden de Britten naar een grotere tent te verplaatsen. Een bijzonder concert was het resultaat. De tent, waar het 40 graden was, ontplofte volledig. Bijna een jaar later is Alt-J nog niets van zijn glans verloren. Ook op Best Kept Secret kiest de organisatie niet voor het hoofdpodium maar een tent, en ook hier gaat het helemaal los. Als je het geluid op mute zou zetten en alleen beelden van het op en neer deinende publiek zou zien, zou je denken dat je naar een hiphopshow zat te kijken. Alt-J is alleen maar strakker en intenser geworden. De vier nerdy jongens op het podium gaan volledig op in hun bijzondere muziek, net als de rest van de tent. Niet alleen op knallers als Tesselate gaat het los, bijvoorbeeld ook de onvolprezen ingetogen track Bloodflood bereikt eenzelfde effect.

In bijna een jaar tijd is er verder weinig veranderd. Alt-J heeft wat nieuwe arrangementen toegevoegd aan Fitzpleasure en Mathilda en afsluiter Taro krijgt een a-capella intro (A Real Hero van College & Electric Youth van de soundtrack van Drive), maar daar blijft het bij. Het is wachten tot Alt-J met nieuw materiaal komt. Dan kunnen de nét iets mindere nummers van het debuutalbum, zoals Ms, eens van de setlist af. De afgeknepen stem van de zanger ligt nog steeds niet altijd prettig in het gehoor.

Als je ruim een jaar na het uitbrengen van je debuutplaat op vaste basis afgeladen festivaltenten omver speelt, dan ben je een blijvertje. Kom maar op met die 'moeilijke tweede'.

 

Alwééér een 8,5