#ADE13: Julio Bashmore heer en meester tijdens Colors in Trouw

Succesvolle openingsavond ADE aan de Wibautstraat

Marco Muhring ,

De drie acts die vanavond op Colors staan hebben een gemene deler: Broadwalk Records. Op dit label van Julio Bashmore bracht Funkineven recentelijk zijn puike 12” "Species" uit. Bashmore zelf maakte eerder dit jaar het hoekige "Mirror Song" samen met Kowton. Je mag dus aannemen dat deze drie acts goed op elkaars set kunnen anticiperen, en dat belooft wat.

De drie dj’s van de huidige housegeneratie (zullen we ‘uk bass’ niet meer gebruiken?) die garant staan voor feest en zich met recht headliner mogen noemen zijn de 3J’s: Joy Orbison, Jackmaster en Julio Bashmore. Vorig jaar draaide Jackmaster tijdens ADE aan de Wibautstraat, dus dit jaar is het logisch dat Julio Bashmore er weer staat. Geflankeerd door Funkineven (die de avond opent) en Kowton (die afsluit) mogen zij Trouw inwijden, voor wat een lang weekend feest mag worden.
 
Toch komt de avond wat stroef op gang. Natuurlijk mag je niet verwachten dat het vroeg druk zal zijn, maar om 01:00, drie uur nadat Trouw de deuren opent, ziet het er niet best uit. Funkineven draait grimmig, bijna op het dreigende af. Cinnaman krijgt vanavond de kelder om te doen wat hij wil: vermoedelijk om tijdens zijn zeven uur durende set buitenlandse boekers te kunnen laten zien wat hij in zijn mars heeft. Dan is zo’n lege kelder geen goed visitekaartje. 

Gelukkig wordt het allemaal beter. De tweede helft van Funkinevens set zit vol met soulvolle retro house en wat platen die flirten met disco. Het lukt hem zowaar om de boel los te krijgen. Eigenlijk is deze man een muzikale kameleon, want op een techno- of acidfeest zou hij ook prima kunnen aarden. Iets na eenen geeft hij er een stevige klap op met "Night", een track die hij met Kyle Hall uitbracht als  Funkinevil, en niet later kopt hij binnen met "Ignorant (Igno)", een andere klapper van het duo.

Funny: net als op Lowlands is Julio Bashmore’s eerste plaat "The Joker" van Funkineven, van wie hij dus het stokje overneemt. Het is iets over half 2 en Trouw is inmiddels volgelopen. Ondanks het feit dat het festival net begonnen is, heeft iedereen er zin in. Na een niet heel overtuigend eerste halfuur is Bashmore warmgedraaid en wordt zijn hit "Au Seve" gulzig onthaald door het Amsterdamse publiek. En dan is hij los, en blijven de hits komen. Maddslinky - "Compuphonic" (Broadwalk Records002), Tronco Traxx – "Walk 4 Me", zijn eigen "Battle for Middle You", "Ellipsis" van Joy Orbison en de nieuwe Tom Trago. Bashmore stelde in het verleden wel eens teleur, maar draait de hits nu na elkaar. Nieuwe single "Peppermint" (met vocalen van Jessie Ware) wordt door kritische fans van het eerste uur bestempeld als een commerciële uitverkoop, maar vanavond gaat het er in Trouw in als zoete koek. Je hebt zo'n avond dat ieder nieuw nummer dat er in wordt gemixt, aanslaat, dat ieder nummer een hit is; of in ieder geval zo wordt onthaald. Zo'n set is het vanavond. Daarvoor boek je een headliner. 

Even beneden kijken, waar het inmiddels ook prima vol is gestroomd. Om 03:00 uur is de Verdieping behoorlijk zweterig en vies geworden, en het geluid is hard. Excellent. Door het draaien van een plaat als Ten Walls’ "Gotham" laat Cinnaman horen dat hij niet bang is om het uk-bass (is die term dan toch nog he?) stramien los te laten en zich te ontwikkelen als dj door nieuwe sounds in zijn set toe te laten. Iets wat alleen maar te prijzen is.

Iets na half vier is het dan beneden Kowton die Gesloten Cirkels "Twisted Balloon" oplaat in Trouw. Waar het laatste jaar -mede dankzij de stijgende populariteit van deephouse - weinig echte talenten zijn opgestaan die binnen de sound van Colors passen, is Kowton een van de weinigen die durft iets resoluut anders te doen. Zijn sound is duister, af en toe beklemmend, grimey en techno. Het kan niet anders of Ben UFO is een grote inspiratiebron. Zijn grootste hit is "Raw Code", een track die hij samen met Peverelist (die ooit diepe, diepe dubstep maakte) uitbracht op Hessle Audio en een half uur na het begin van zijn set Trouw in slingert. De subs hebben het zwaar. Nee, een grote naam zal Kowton nooit worden, daarvoor draait hij te raar, te moeilijk en te eigenwijs. Velen besluiten na Bashmore hun jas te halen, maar wie de aandacht erbij houdt, hoort een zeer spannende afsluitende set van Kowton. Geslaagde avond.