Onder improductiviteit heeft Faberyayo niet te lijden. Eerder heeft hij drie albums met de Jeugd van Tegenwoordig, twee electro-albums met Le Le en twee mixtapes uitgebracht. Coco is echter het eerste echte debuutalbum onder zijn solonaam. Wat deze nominatie bijzonder maakt is dat hij dit jaar voor de tweede keer 3voor12awardwinnaar kan worden. In 2008 won hij de prijs namelijk ook met De Machine van De Jeugd van Tegenwoordig.
De productie van Coco is verzorgd door zanger/producer Benny Sings (Tim Berkestijn), die onder meer heeft samengewerkt met Giovanca en Wouter Hamel. Zijn luchtige producties vormen een prettige chemie met Faberyayo’s gemoedelijke rap- en zingstijl. Sensuele geluiden, een klein orgelsolootje, vervormde zang en dat allemaal in een gemoedelijke balans. Een beetje kitscherig wel, maar als er iemand is die daar mee weg kan komen, dan is het Faberyayo.
Je kunt het een kunst noemen hoe klein het album is geworden. Met thema’s als restjesdag laat hij zien oog te houden en waardering te hebben voor het kleine, wat als een verademing werkt tussen de machoplaten en emotionele bekentenissen die de muziekwereld rijk is. Ook al is Coco voor het grootste gedeelte een ode aan zijn gelijknamige vriendinnetje, laat hij ook weten prima in zijn vel te zitten als einzelgänger op het nummer Solonaise, de single waar twee jaar geleden al met Benny Sings aan gewerkt werd. ‘met mijn zonnebril op in bed ik heb een feestje in mijn eentje, niks te schaften met de wereld, dus dat vier ik nu een beetje.’ Tekstueel gezien zit het album knap in elkaar en verschuilt hij zich niet achter cryptische fantasietaaltjes a la De Jeugd van Tegenwoordig. Zijn woorden zijn kort en duidelijk zodat ieder gelukkig mens zich ermee kan identificeren.
Op het nummer Mijn Blauwe Ogen zingt hij: ‘eigenlijk heb ik alles wat ik wou’. En zo klinkt de plaat ook. Een album om langzaam op te bewegen of tevreden bij op de bank te zitten. Naast je meisje. Of het album verkozen wordt tot het beste Nederlandse album van 2012 moet nog blijken, maar de titel ‘liefste album’ kan hij alvast in zijn zak steken.