Verbijsterd waren veel fans toen ze in 2000 Kid A hoorden, de opvolger van het bejubelde Ok Computer. Verbijsterd en in verwarring door de vreemde sound en de ongewone songstructuren. Radiohead was ineens geen gitaarband meer maar, ja, wat eigenlijk wel? Meest opvallende nummer op dat rare album was Idioteque: door sommigen volstrekt onbegrepen, door anderen direct omarmd als hét nieuwe anthem. Je zag het publiek uiteen vallen tijdens de Kid A tour in het Nijmeegse Goffert Park, in die zelf meegebrachte festivaltent. Het nummer drijft op een zeer experimenteel elektronisch muziekstuk genaamd Mild Und Leise van Paul Lansky uit 1973, aangevuld met opzwepende beats. Andere elektronische hoogtepunten op de plaat zijn Everything In Its Right Place en het titelnummer. Opvallend is ook Treefingers, een instrumentaal synthesizer/sample-nummer dat doet denken aan de ambient-experimenten van Brian Eno uit de jaren zeventig.
 

Nog voor Kid A dook Thom Yorke op bij UNKLE, een veelbesproken project van James Lavelle en DJ Shadow, nota bene met Jason Newsted van Metallica als bassist. Die James Lavelle was de grote man achter het Mo Wax label, destijds gevierd door het klassieke debuut van DJ Shadow dat erop verscheen. Net als DJ Shadow werkt UNKLE met stapels en stapels samples, waarom een van Radioheads Just in het openingsnummer. Rabbit In Your Headlights is in feite een tamelijk kale pianoballade, met daar overheen allerlei elektronisch bewerkte geluiden. De triphop- en jazzdrums klonken toen futuristisch, maar passen met de blik van nu precies in het geluid dat Radiohead twee jaar later zelf omarmde.

Opvolger Hail To The Thief was de laatste plaat die Radiohead voor platenmaatschappij Parlophone moest maken. Als geheel voelt het wat traditioneler dan die baanbrekende twee albums ervoor, maar er staat intussen ook een hardcore elektronische track op als The Gloaming. Jonny Greenwood vertelde destijds dat er geen computer aan te pas kwam: de track is opgebouwd uit tapeloops en analoge synthesizers. Volgens Thom Yorke is het de meest expliciete protestsong op het album, waarbij de elektronica opnieuw bijdraagt aan het beklemmende gevoel dat de zanger uit wil drukken. Fans konden hun collectie even na Hail To The Thief overigens ook nog uitbreiden met Com Lag, een Japanse tour EP met daarop onder meer een ijzersterke Four Tet remix van Skttrbrain.
 

Er staan prachtige filmpjes op Youtube van Thom Yorke bij Low End Theory, een inmiddels befaamde clubavond in Los Angeles, thuisbasis van de lokale beatsscene rond Flying Lotus, Gaslamp Killer, Nosaj Thing en Daedelus. De technische skills van dj Yorke zijn op basis van die filmpjes moeilijk te beoordelen, maar hij maakt er een tamelijk extatisch gebeuren van, en dat is genoeg om de zaal uit zijn hand te laten eten. De inspiratie is zonder twijfel wederzijds, en zo verbaasde het niet dat de Radiohead-frontman opdook op Cosmogramma, het derde album van Flying Lotus, in een glitchy track met de hypnotiserende tagline 'I need to know you're out there'. Ook aan opvolger Until The Quiet Comes leende hij zijn stem, dit keer compleet gefilterd en verweven met de productie. De stem als instrument in plaats van als boodschapper of vlaggendrager, dat zien we ook regelmatig bij de elektronische producties van Radiohead zelf.

Om dat nog maar eens te onderstrepen volgde een compleet remixproject, dat laat horen waar Radiohead wat betreft elektronica de mosterd haalde. Ze blijken uitstekend bij de tijd met acts als Caribou (zondag support in Amsterdam), Modeselektor en Four Tet, en met de complete nieuwe generatie UK bass, van Blawan tot Pearson Sound tot Lone. "Ik was benieuwd wat mensen waar ik zelf graag naar luister zouden doen met wat ik ze gaf", zegt Thom Yorke op fansite Atease (leuk weetje tussendoor: de naam van die site is afgeleid uit dat gekke elektronische liedje Fitter Happier). "Ik wilde geen vloervullers, maar echt zien in welke richting deze songs zich kunnen uitstrekken. Ik ben gek op de remixcultuur van het moment, die ik zie als een voortdurende flow van ideeën. Het mag dan misschien zijn oorsprong hebben in de clubcultuur, maar voor mij is het veel meer dan dat. Het spreekt ons als band enorm aan dat ideeën en songs niet in steen gegraveerd staan. Dat voelt gezond voor de muziek." Een remix-project als dit werpt een boeiend licht op een album van The King Of Limbs, maar eigenlijk op elk album van Radiohead, tot aan The Bends toe. Door de jaren heen hebben veel songs eigenlijk best een traditionele structuur, maar zijn het ritmes en texturen waarin de vernieuwing gezocht wordt. Gitarist Jonny Greenwood is misschien de meest opvallende geluidstovenaar in de band, maar de rest blijft niet achter, zeker het innovatieve drumspel van Phil Selway niet, dat op deze plaat nadrukkelijk inspiratie zuigt uit de voorhoede van de elektronische muziek.