Gezien
Racoon, Pinkpop Mainstage, zondag 27 mei 2012
Muziek
De Zeeuwen zijn inmiddels een constante factor in de Nederlandse popmuziek. Dat heeft even geduurd: na een vliegende start flopte het tweede album van Racoon, Here We Go, Stereo! stevig. Na een aantal omzwervingen en rotbaantjes als bijvoorbeeld vuilnisman maakten de Zeeuwen de plaat Another Day, die ze weer terug in de spotlight bracht. Op het meer folk-georiënteerde album stonden grote hits als 'Love You More' en 'Brother'. De band is daarna niet meer uit de aandacht geweest. Op de laatste plaat van Racoon, Liverpool Rain, zijn meer beat-invloeden te horen, en single 'No Mercy' was veelvuldig op de radio te horen. In maart verkocht Racoon de HMH uit, en een maand later won de band drie 3FM Awards.
Plus
De mannen van Racoon weet na al die jaren precies hoe ze een festivalpubliek als dit op een zonnige middag moeten bespelen. Strak in het pak begint Bart van der Weide op het podium, hoewel het jasje in de immense hitte later wel uitgaat. De band heeft flink uitgepakt voor deze show: naast de vier leden staat er zowel een strijk- als een blaasensemble op de planken. De strijkers worden optimaal gebruikt door een trouwe cover van The Beatles' 'Eleanor Rigby' in te zetten. De band speelt ook leentjebuur bij minder voor de hand liggende artiesten: 'Clint Eastwood' van Gorillaz komt langs als intro van 'Freedom'. Het eerste echte kippenvelmomentje ontstaat als 'Don't Give Up The Fight' wordt opgedragen aan Jayden, het overleden zoontje van Van der Weide's oude buurtjongen. De band weet dit soort emotionele momenten met verve te creëren; het zijn ook vooral de folky gitaarballads van Another Day die het beste vallen. Koppeltjes vallen elkaar in de armen, en regelmatig moet iemand een traantje wegpinken. Maar geen moment heb je het idee dat de band goedkoop sentiment probeert op te roepen; het is overduidelijk dat het Van der Weide menens is. Halverwege de set dreigt de aandacht wel wat te verslappen, maar dan herstelt Racoon zich door een drietrapsraket aan hits: 'Love You More', 'No Mercy' en 'Feel Like Flying'.
Min
Tja, het is allemaal niet vreselijk spannend wat er gebeurt. Racoon is absoluut geen vernieuwende band te noemen. Zelf hebben ze daar maling aan, zo lieten ze vorige week weten in een interview met 3voor12. De Zeeuwen moeten het hebben van degelijk vakmanschap, niet van hemelbestormende ideeën. Daarnaast komen de wat steviger nummers van Liverpool Rain soms net niet helemaal uit de verf. Racoon zou meer dynamiek kunnen brengen in het optreden door nummers als 'Took A Hit' net wat meer pit mee te geven. Tijdens andere nummers laat zanger Van der Weide zich dan weer iets te veel gaan. Zo krijgt het wel heel nonchalant gebrachte 'Feels Like Flying' een raar beatbox-begin en een wat gekunsteld reggae-intermezzo. Ook tijdens 'My Town' veroorlooft de zanger zich een paar lelijk valse uithalen. Toch al geen hoogvlieger trouwens, dat nummer.
Conclusie
Racoon vermaakt de festivalweide vanmiddag met een prima dosis oerdegelijke Zeeuwse pop. Bij het publiek gaan vooral de fraaie gitaarballads erin als zoete koek. De uptempo nummers zouden wel wat peper in de reet kunnen gebruiken.
Cijfer
7