"Ik had in 2004 al het boek Door! over dance in Nederland geschreven. Toen was ik 22 en ik wilde dat eigenlijk opnieuw doen", verklaart initiator Arne van Terphoven. Alex Slagter van Bureau Maslow, met wie Van Terphoven al het boek Het Festivalgevoel maakte, stuitte op wat oude schetsen voor dance-posters en al snel concludeerde het duo: "wij zijn de aangewezen personen om dit te doen". Ditmaal besloot de publicist om het niet zelf te doen maar een breed veld aan dance-kenners en journalisten te vragen: onder meer Gert van Veen, Job de Wit, Joost van Bellen, Sander Kerkhof, Atze de Vrieze, Alfred Bos, René Passet en Nico van der Plas leveren een bijdrage.
 
Pionier Gert van Veen mocht uiteraard niet ontbreken als mede-auteur van dit overzichtswerk. "Hij is het geweten van de dance in Nederland: al 35 jaar actief als muziekjournalist en vanaf moment 1 erbij. Hij heeft het meegemaakt als journalist van de Volkskrant, als muzikant met Quazar en als danser, want hij houdt wel van een feestje." Daarnaast houdt Van Veen als creatief kopstuk van Welcome To The Future en Studio 80 nog altijd de vinger aan de pols. "Daarbij is hij afgestudeerd historicus én musicoloog. Ik ben dertig en koester een peilloze liefde voor dance, maar Gert is dé man."

"Deze redactie vormt de harde kern, maar waar nodig zullen we ook externe schrijvers vragen", legt de initiator uit. "Dit wordt geen credible eliteclubje, we willen ook trance, gabber en dergelijke geloofwaardig beschrijven. Dat geldt ook voor de tijdspanne: niet alleen de periode '88 tot '92 en vroeger was alles beter." Hoewel het allemaal in Amsterdam ontsproten is, zijn er nu in heel Nederland interessante dingen, die belicht zullen worden. "Mary Go Wild wordt absoluut geen grachtengordelboek", benadrukt Van Terphoven. "Eindhoven kwam al snel in beeld met Djax als gezaghebbend label en bijvoorbeeld in Atak, Enschede hielden Joris Voorn en Edwin Oosterwal feesten, die een traditie van 20 jaar beslaan. Ik weet dat Rotterdammers zich wel eens miskend voelen in de hardcore en techno-hoek, maar dat gaan we goed doen. Dit wordt geschiedschrijving, niet wat wij goed vinden of opiniërend."
 
1988 is als beginpunt van dance in Nederland onomstreden. "In 1988 begon het door de RoXy - plus een paar onafhankelijke feesten - doordat de stad er klaar voor was, door een paar Engelse dj's die hierheen kwamen, door het Volkskrant-artikel van Gert van Veen en door de XTC die voorhanden was. Dat was het eerste sneeuwvlokje, dat werd een lawine die nog altijd doordendert." Van Terphoven was in augustus '88 zes jaar oud dus maakte dat niet bewust mee. "Wat ik nog wel weet is dat het hele land rondliep met smileys."
 
Over de boektitel is Van Terphoven duidelijk: "We wilden termen als 'party' en 'Dirty Dutch' vermijden en wel een titel waar energie in zit. Mary Go Wild is één van dé Nederlandse dance-klassiekers én een internationale hit. Die plaat kun je echt altijd en op ieder feest draaien."