3voor12 zocht de band in Wenen op voor een interview en kreeg meteen een rondleiding door de studio, die weggestopt zit in een verlopen huisje op de binnenplaats achter een winkelpand. Gelegen op een steenworp van de metrobogen, die het centrum van Wenen markeren en die de gemeente nu volstopt met creatieve en culturele ondernemers. Wat eens een verpauperde buurt was, is nu een broeinest, waar je prima concerten en galeries kunt vinden.
Fijne werkplek ook, maar bassist Jakob Schneidewind en de zwijgzame gitarist Bernhard Hammer (hun echte namen, zo claimen ze) brengen al genoeg tijd door in de hevig geïsoleerde, bedompte ruimte en prefereren voor het gesprek een terrasje in de lentezon. Drummer Bernhard Breuer is afwezig, vanwege een nieuw project met Koreaanse musici. Het duo voelt zich helemaal thuis in de Oostenrijkse hoofdstad. Het mag dan niet zo hip & happening als Berlijn zijn, maar je kunt er wel goed en goedkoop wonen en een studio huren. "Wat betekent dat je minder hoeft te werken om rond te komen en dus kunnen we ons hier vooral met muziek bezighouden", grijnst Jakob.
Elektro Guzzi: "We willen niet echt machines worden"
Oostenrijkers maken live techno met louter instrumenten
Veel dance-events vermelden achter de dj-namen de toevoeging 'live', wat in de praktijk neerkomt op dj's die vooral eigen materiaal serveren en wat extra knoppen beroeren. Pitch Festival, dat komend weekend op het Amsterdamse Westergasterrein plaatsvindt, is opgezet vanuit de gedachte om ook echte live dance-acts een podium te bieden. Het Oostenrijkse Elektro Guzzi gaat nog een stapje verder door met enkel instrumenten live techno te maken en lijkt de belichaming van het Pitch concept.
Op bezoek in de Schopenhauerstraße, Wenen
Het is niet heel gebruikelijk voor een techno-act, maar jullie geven daarbij de voorkeur aan analoge muziek.
Jakob: "Dat is het belangrijkste voor ons: we gebruiken geen opgenomen audio materiaal, samples, computers of drumcomputers. Het begon allemaal toen we jaren terug veel techno luisterden en dachten dat het interessant zou zijn om die sound na te bootsen met onze instrumenten. Dat was het startpunt."
Bernhard: "We wisten eigenlijk niets van drumcomputers toen we begonnen als Elektro Guzzi. We wisten wel dat er machines als de 909 (Roland drumcomputer, IG) waren, maar niet wat die precies deden. We leerden alles over techno en de oorsprong daarvan pas terwijl we ermee bezig waren. Daarom kwam het gewoon nooit bij ons op om drumcomputers of synthesizers te gebruiken. Die vragen kwamen nooit aan de orde. We leerden gewoon techno spelen."
Jakob: "Het was en is ook interesant om het zonder computers te doen."
Ben je bang dat je gemakzuchtig wordt als je met de drumcomputer meespeelt?
Jakob: "Het zou waarschijnlijk tot hele andere resultaten leiden. Voor ons moest het altijd 'live'. Aanvankelijk waren de shows ook erg gebaseerd op improvisatie en dan is het veel directer als je alleen je instrument hebt. We hebben het live nog een tijdje met een vierde man op elektronische drums geprobeerd, maar dat alweer snel losgelaten en besloten volledig live te gaan."
Hebben jullie een bepaalde angst of haat voor de digitale aanpak?
Jakob: "We zijn er zeker niet bang voor. Ik doe zelf ook technotracks op de computer, ook met een drumcomputer. Dat is een ander verhaal dan Elektro Guzzi, waar het altijd het idee is geweest om het volledig live te doen. Dat is de uitdagende kant. We oefenen veel en dan proberen we een veelgelaagde sound te maken met maar drie instrumenten. Dat blijft nog steeds interessant en uitdagend voor ons en dat is de reden waarom we het doen."
Het begon allemaal met een liefde voor techno?
Jakob: "In het begin luisterden we veel naar mensen als Jeff Mills en oude Detroit techno. Maar iemand als Christian Vogel was toen ook van grote invloed op ons, evenals Engelse producers. We gingen ook veel naar clubs, een vriend van ons was dj en liet ons veel nieuwe platen horen. En we experimenteerden veel. In het proces van het ontdekken van ons eigen geluid, probeerden we elektronische producers te kopiëren."
Bernhard: "We luisterden ook veel naar minimal: Plastikman/Richie Hawtin en allerlei oldschool techno."
Hoe zit het met de elektronica-/techno-scene in Wenen?
Jakob: "Er is zeker een, niet al te grote, maar interessante scene. Er openen wat clubs, zijn redelijk wat mensen mee bezig en we hebben een aantal goede producers. Er was een grote scene in de jaren '90, in de begindagen van techno. Met mensen als Patrick Pulsinger, waar we nu veel mee werken. Hij was een van de eersten in Wenen die techno maakte en rond hem was al die tijd al een scene. Hij is er nog steeds en een deel van die scene ook. De scene is klein, maar er gebeurt een hoop, ook op het gebied van experimentele elektronische muziek."
Een aantal Nederlandse elektronica-artiesten is de laatste tijd naar Berlijn verhuisd, waar jullie label ook zit. Zou dat voor jullie niet ook handiger zijn?
Jakob: "Nee, verhuizen naar Berlijn is niet aan de orde. Het is nog steeds een hele interessante, creatieve plaats, maar we horen van vrienden dat het daar steeds moeilijker wordt om woonruimte te vinden en rond te komen. En er is daar al zoveel aanbod, dat het voor ons ook niet per se makkelijk is om aan shows te komen."
Kunnen we nog nieuw materiaal van jullie verwachten op Macro?
Jakob: "De volgende releases komen waarschijnlijk op verschillende labels uit. We plannen een release voor het Engelse label The Tapeworm, dat muziek op cassettes uitbrengt en een EP op Pomelo, een klein Oostenrijks technolabel. Die releases staan voor dit jaar gepland. Ik denk dat we ook meer zullen uitbrengen op Macro, maar niet meer dit jaar."
Jullie klinken heel hecht, bijna als een machine. Hoe lang zijn jullie al bezig?
Jakob: "We begonnen in 2004 en hebben heel lang moeten oefenen om dit te kunnen spelen. We waren nog langer aan het schaven voor we zo tevreden waren over onze sound, dat we een album durfden op te nemen. Dat was denk ik pas in 2009. We hebben het debuut opgenomen met Pulsinger en toen hadden we het geluk dat we een goed label vonden in het Berlijnse Macro Records. Sindsdien kunnen we steeds meer spelen. In november 2011 kwam ons tweede album Parquet uit."
Ik las dat jullie in plaats van machines gebruiken, liever zelf machines worden.
Jakob: "We willen liever niet teveel over dat mens-machine thema kwijt. Iedereen heeft het daar altijd over, omdat het een aansprekende metafoor is. Maar we hebben nog altijd een menselijk element, wat we koesteren. Ritmische, hypnotische muziek wordt al zoveel langer door mensen gemaakt dan door machines. We zijn veel meer geïnteresseerd in de sound van machinale muziek, gecombineerd met de menselijke kant van het spelen van die grooves. Zo zijn we momenteel erg bezig met de ritmische concepten van Afrikaanse en tribale muziek. We werken nu aan een project, dat we deze zomer gaan uitvoeren met Cubaanse percussiespelers. We willen niet echt machines worden, maar het publiek in de menselijke groove krijgen."
Elektro Guzzi speelt vanavond op Roskilde, zaterdag (7 juli) op Pitch Festival in Amsterdam, zaterdag 14 juli op XO Live (Extrema Outdoor) in Eindhoven, woensdag 18 juli op de-Affaire in Nijmegen, 4 augustus op het Zomerparkfeest in Venlo en 8 augustus op Sziget.