"Dit is de donkere, onderliggende kant van mij, die nu meer naar boven komt", vertelt Flamman. In het nummer Unterwelten #2, deels vernoemd naar een WOII bunkercomplex onder metrostation Gesundbrunnen in oostelijk Berlijn, komt dat vrij letterlijk aan de oppervlakte. "Ik heb enkele tracks opgenomen in het noorden van Berlijn en kom daar via een tunnel." Waarmee ook de titel van zijn nieuwe project verklaard is. "Deze nieuwe nummers zijn wat anders, waarmee ik probeer het experiment op te zoeken. Terug naar mijn roots, die toch wat alternatiever zijn dan wat ik met Solo deed. Terug naar wat ik luisterde toen ik zestien was: Coil, Foetus en Shock Headed Peters."
Michiel Flamman (Solo) openbaart zijn donkere kant: A Tunnel To Oslo
Berlijn inspireert en bevrijdt songwriter
Ineens is er nieuwe muziek van Michiel Flamman, en niet het soort muziek dat je op basis van het laatste Solo werk van hem zou verwachten. A Tunnel To Oslo heet het nieuwe project van de songwriter, die momenteel vanuit Berlijn werkt. De Duitse hoofdstad inspireert hem tot vele projecten, waaronder Outtakes Of An Album To Come: een gratis EP met "experimenten om te laten zien wat ik nu doe". De nummers (nu vier stuks) gaan van ambient naar lo-fi folk, en dan zonder de hoge cleane zang die we van Solo kennen.
Flamman: "Ik heb geen planning voor een release, maar heb veel liggen en dacht: 'laat ik daar eens wat mee doen'. De laatste tijd heb ik veel getwijfeld over wat ik met muziek moet en wil. Ik raakte geïnspireerd door J. Tillman, die onder een andere naam, als Father John Misty, weer eens deed waar hij zin in had. Ik dacht 'waarom zou ik vasthouden aan bestaande projecten, dat hoeft helemaal niet'. Die gedachte bevrijdde me eigenlijk wel."
Zeker is dat deze nummers niet op een aanstaande plaat belanden. "Dit zijn experimenten, die laten zien waar ik mee bezig ben en mee bezig ben geweest de laatste jaren." De nummers zijn volgens Flamman studiemateriaal, "outtakes die prettig zijn om nieuwe inzichten te krijgen, en een nieuwe manier van werken." Michiel Flamman herbergt vele projecten, wil hij maar zeggen. "Veel meer dan één carrière. Dit is weer heel anders dan wat ik deed als J. Perkin, als Perkin met band, en als Solo met Simon Gitsels."
Voor de songs van A Tunnel To Oslo werkte hij onder andere met Pim van de Werken (Silence is Sexy), Marinus de Goederen (a balladeer) en met Matthijs Kievit van Woods on Fire. Maar Flamman heeft ook veel meer materiaal op de plank dan deze vier tracks. Hij werkt met de ook in Berlijn woonachtige Rutger Hoedemaekers (aka Bart Constant). "Ik ben nog steeds met Rutger aan het werk aan een plaat die wel uit gaat komen. En ik heb al dingen bij Frans Hagenaars en bij Martijn Groeneveld opgenomen, maar weet nog niet wat ik daarmee ga doen."