Lowlands 2012: EPROM: kapotte glitchhop, 'lekker lekker'

Weinig behapbare, fragmentarische dance uit hiphop-basis

Ingmar Griffioen ,

De presentator schat EPROM op waarde: 'Op Pitch festival draaide The Gaslamp Killer al zijn platen.' Dat kan goed kloppen, want The Motherfucking Gaslamp Killer is een van de vele internationale klasbakken die EPROM's producties regelmatig opleggen. Toen zijn Nederlandse label Rwina voorafgaand aan debuutalbum Metahuman een single met een Machinedrum remix uitbracht, ontving het meteen verzoeken van Questlove van The Roots, Tyler The Creator, Dj Shadow en Danny Breaks.

CONCERT:
EPROM, Lowlands X-Ray, vrijdag 17 augustus 2012

MUZIEK:
Westcoast glitchhop met dubstep van Alexander Dennis. De jongeman uit Portland, Oregon bracht onder meer op het Nederlandse Rwina Records drie EP's uit, die de platentassen van Flying Lotus, Gilles Peterson, The Gaslamp Killer en Diplo's Mad Decent crew haalden. In juli bracht Rwina het album Metahuman uit. Live bedient hij zich van een eenvoudige set-up met laptop, controller en chaos-pad.

PLUS:
EPROM opent met die nieuwe killer track 'Machine Skin' (check 'm met die 'bloep bloep bloep' onderwatergeluiden op Souncloud). De synths zoemen door de X-Ray, weirde samples (ook vocal: 'I don't know what it means, but it's provocative') en freaky sounds gieren over hyper-nerveuze hak-op-de-tak-springende ritmes. Een betere EPROM track klinkt alsof de beat als een tomdrum met grote hoogte van de trap stuitert en ondertussen worden de synths, hi-hats en andere sounds door de shredder gehaald. Let wel: op verschillende snelheden door diverse shredders, want het moet niet té behapbaar worden.

Tel daarbij nog een hevige licht- en videoshow op en door de dikke rooklagen zien we de jonge Amerikaan nog net wild spacen achter de tafel. De vergrote X-Ray stroomt gestaag vol. De bassen zijn dermate zwaar dat ze door de oordoppen blazen en de trommelvliezen doen wapperen. Zo brengt EPROM ook een fysiek memorabele glitchhop-ervaring. Het contrast tussen de fijnzinnige en de hele grove geluiden werkt verbazingwekkend goed. De beats - uit hiphopbasis - zijn zo gebroken dat lijmen er niet meer in zit, maar op die fragmentarische sound gaat het publiek ook volgaarne kapot.

MIN:
Het wordt niet behapbaar.

CONCLUSIE:
Met een keuze uit eigen en andermans materiaal breekt EPROM de X-Ray tot de polderbodem toe af. De eigen tracks leiden tot een golf van herkenning en de hey hey hey-kreten en handjes in de lucht nemen bezit van de X-Ray. Geen gesneden koek voor dansende menigtes in de ArenA dus, maar wel geniaal in alle onsamenhangendheid en experimenteerdrift. Gezien de kreten van herkenning mogen we zeggen dat Metahuman ook bij een redelijk deel van dit publiek is ingeslagen. 'How are you feeling,' vraagt Dennis. 'Up here I'm having a great time, lekker lekker.'

CIJFER
8,5