Lowlands 2012: C2C - two, eh four turntables and no microphone

Hiphop, electro, soul en blues in de funky mix

Ingmar Griffioen ,

Vier getalenteerde draaitafelaars die enorm knappe composities ineen knutselen. Gaaf, maar hoe beeld je dat goed uit voor het publiek? Camera erop en projecteren op grote schermen? Beter nog: zet ze achter vier (onafhankelijk van elkaar) mobiele dj-tafels, de decks schuin naar voren gekanteld (zodat iedereen kan zien of ze de schuif van de mixer grijpen of scratchen) en timmer wat LED-schermen tegen de voorkant. Briljant.

CONCERT:
C2C, Lowlands Bravo, zondag 19 augustus 2012

MUZIEK:
Franse mix van electro, hiphop met allerlei roots, opgediend vanaf liefst vier draaitafels. How about vier keer achtereen (2003-2006) de DMC World DJ Championships winnen? Vraag onze dj Kypski (zes keer NL DMC DJ Champion) eens hoeveel mad skillz dat vereist. De vier hebben hun sporen al nagelaten in de Franse elektronische scene. Atom en Pfel vormden de formatie Beat Torrent, 20Syl en Greem zorgden met hiphop-act Hocus Pocus voor een gouden plaat op Motown. In januari brachten ze als C2C hun eerste EP Down The Road uit, als voorproefje voor het debuutalbum dat dit najaar moet uitkomen.

PLUS:

Met hogeschool turntablism electro, hiphop maar ook blues en soul in de funky mix gooien is ambitieus, om dat met vier tafels tegelijk te doen is waanzinnig knap. En het is ook nog eens veel leuker om die verbazingwekkende skills tegelijk aan het werk te zien, dan iemand met een laptop. Single 'Down The Road' klapt er hard in als een Gnarls Barkley meets Black Keys meets DJ Shadow en RJD2. Bluesklassieker 'Mannish Boy' (Muddy Waters) krijgt een bijna net zo goede bewerking als die versie van Hendrix. Eigenlijk blijven alle (vijf) de nummers van de EP uitstekend overeind. Heel goed hoe ze de show in stukken breken door meerdere keren met de opstelling van de tafels te schuiven.

MIN:

Als je nog steeds MySpace als je officiële site gebruikt, laat je op z'n minst kansen liggen. Maar hé, die Soundcloud staat vol lekkers! Ondanks de soms verbluffende scratch- en mix-techniek is het niet af, de show verdient nog wat finetuning. Het kwartet laat kansen liggen. Zo werkt het battle element (twee tegen twee) als een bezetene, dat vraagt om meer dan drie minuten!

CONCLUSIE:
Het goede is dat de composities niet onder het vertoon van draaitafelkunsten lijden, een valkuil die een show de nek om kan draaien. Plusje voor die meer dan toffe en terecht MCA-tribute; voor 'Intergalactic Planetary' pakken ze alle vier de microfoons. Wat ook meteen laat zien dat de reguliere show, hoe vindingrijk ook, wel wat statisch is. Heel tof en entertaining wat de vier Fransen doen, maar dat hebben we wel eens beter gezien (The X-Ecutioners op Lowlands 1998 bijvoorbeeld). Maar dit gaat vast nog beter worden, wellicht al op 20 oktober als ze tijdens ADE de Melkweg aandoen.

CIJFER:

7+