#LGW12: wel Team Ghost maar geen Team Spirit

Parijse coldgazers laten opwarmen Tivoli Oudegracht over aan Foxygen

Tekst: Niels Spinhoven / Foto's: Armelle van Helden ,

In 2003 verscheen Dead Cities, Red Seas & Lost Ghosts van de Franse band M83. Dat was vlak voor het vertrek van mede-oprichter Nicolas Fromageau. Anthony Gonzalez sloeg daarna met M83 een andere weg in met de introductie van een lichter en toegankelijker geluid. Het dubbelalbum Hurry Up We’re Dreaming uit 2011 is hiervan het voorlopige hoogtepunt en de plaat eindigde in talloze eindejaarslijstjes. Nicolas Fromageau vertrok ondertussen naar Parijs en formeerde daar Team Ghost. De band bracht sinds april 2010 twee EP’s uit, waarop de band laveert tussen desolaat galmende post-rock, electronische ambient en experimentele gitaarpop. De release van het eerste volwaardige album, getiteld Rituals, staat gepland voor begin 2013.

CONCERT
Team Ghost, Le Guess Who?, Tivoli Oudegracht, 1 december 2012

MUZIEK
Team Ghost afficheert zichzelf als coldgaze, een samentrekking van shoegaze en coldwave, waarvan het laatste weer een variatie is op new wave. Afijn, in praktijk zijn alle eerder genoemde elementen van de eerste twee EP’s ook op van het nieuwe album terug te vinden. De band heeft wel duidelijk aandacht besteed aan het vinden van een manier om de verschillende stijlen in een wat meer samenhangend totaalgeluid te vatten.

PLUS
Team Ghost zet vanaf het prille begin een tot in de punten verzorgde show neer, waarin niets aan het toeval is overgelaten. Zelfs de overhemden zijn keurig gestreken. De band opent het zaterdagprogramma in Tivoli Oudegracht en heeft daardoor de mogelijkheid gehad om uitvoerig te soundchecken. En dat is te merken. Fromageau, Guérin en De Villeneuve, de drie gitaristen, trekken met regelmaat breed uitwaaierende gitaarmuren op waar horen en zien je van vergaan. Het klinkt strak en nooit overstuurd of ongecontroleerd.

MIN
Wel steriel en afgemeten. Alle leven en spontaniteit lijkt in de oefenruimte te zijn achtergelaten, want Team Ghost werkt de set af alsof het een aangeleerd kunstje is. Dat, of het vooral nieuwe materiaal van Rituals voelt nog zo onwennig aan dat de band alles om zich heen vergeet in haar opperste concentratie. Hoe dan ook, Tivoli ziet vijf man aan het werk die geen zichtbaar plezier en enthousiasme voor elkaar of hun muziek kunnen opbrengen, laat staan overbrengen. Dat de grote zaal bij aanvang van de show, op twee theedrinkende fotografen en een muziekschrijver na, nog vrijwel leeg is zal niet geholpen hebben. Maar het is geen excuus.

CONCLUSIE
Beklemmende visioenen van lange zwijgritten over de Franse péages in een iets te krappe tourbus doemen op en laten je niet meer los. Team Ghost heeft niet de intentie om je fluitend huiswaarts te sturen, maar dit is een ander uiterste. Gemiste kans.

CIJFER

6-