CONCERT
Birdt, Le Guess Who?, Kargadoor, 1 december 2012
MUZIEK
Birdt maakt gedragen americana met een sterk gevoel voor melancholie. In sommige nummers zijn invloeden uit de folk het sterkst, in andere vooral country. Denk aan een meer ingetogen versie van het bevriende This Leo Sunrise. Hoewel Van der Dennen duidelijk de frontman is en alle nummers leidt met zijn zang, laat zijn kale gitaarspel veel ruimte voor de viool en basklarinet.
PLUS
Formeel is Birdt een duo, dat naast Van der Dennen bestaat uit Janne Mansens op viool. Live laat het tweetal zich soms begeleiden door Sascha Schmitt op accordeon en Gareth Davis op basklarinet. Vanavond is alleen de laatste aanwezig. Daarmee hebben we meteen een groot pluspunt te pakken. Davis brengt met zijn basklarinet een diepe weemoed in de nummers. Als een treurige hoorn die zich eerst op de voorgrond dringt om daarna langzaam weg te sterven tussen flarden mist. Zijn rol is misschien wel wat vergelijkbaar met die van Colin Stetson bij Bon Iver of Arcade Fire. De drie muzikanten voeren met hun instrumenten een subtiel gevecht om aandacht uit, waarin soms het ene en dan weer het andere de leiding neemt.
MIN
Op het album zijn behalve gitaar, viool en basklarinet ook nog accordeon, piano, bas en meer te horen. Tevens wordt er mooi gespeeld met (straat-)geluiden, die de nummers iets extra donkers en vervreemdends geven. Dat alles is er vanavond niet. De eenvoudige live-setting leent zich daar waarschijnlijk ook minder goed voor, maar het zou een mooie aanvulling zijn geweest. In ’Great Expections’ resulteert de strijd tussen de instrumenten in een climax, waarvan er wel meer in het optreden hadden mogen zitten. Misschien voelt Van der Dennen zelf ook dat iets meer dynamiek geen kwaad kan, wanneer hij twee nummers voor einde grapt dat er “nog twee van die gruwelijk harde metalnummers” komen. Dat laatste is niet per se nodig maar een beetje van de bezetenheid zoals This Leo Sunrise die bij optredens vaak heeft, kan de live-ervaring nog intenser maken.
CONCLUSIE
Voorheen trad Van der Dennen vaak in zijn eentje op. De toevoeging van Manssens en Davis maakt van Birdt meer dan de zoveelste americana-band. Met afwisselend prominente plekken voor alle drie de instrumenten en een sterke bijrol van Davis is het bandgeluid diep en intens. Een duidelijk voorbeeld van hoe een som groter kan zijn dan de afzonderlijke delen.
CIJFER
7,5
#LGW12: Birdt is meer dan de som der delen
Mooie bijrol voor basklarinettist Gareth Davis
Hoe een toevallige ontmoeting uit kan groeien tot iets moois. In mei van dit jaar speelde Bardt van der Dennen in zijn eentje, en toen nog Bird zonder t geheten, in de Kargadoor op de albumrelease van de Utrechtse folknoir-band This Leo Sunrise. Daar leerde hij basklarinettist Gareth Davis kennen, die die avond ook optrad. Al pratende ontstond het idee om samen een album te maken. Iets meer dan zes maanden later staan ze op dezelfde plek om Place For One Day te presenteren.