ITGWO12: Meelijwekkende liedjes van Benjamin Francis Leftwich

Zijn clichés slaan de plank volledig mis

Tekst Obe Alkema, Foto's Joey Feikens ,

De zon schijnt en het is een lekker temperatuurtje op Vlieland. Het is gezellig bij het Naar Buiten-podium en het is vooral druk. Ontvluchten ze de drukte bij Dio op het hoofdpodium? Nee, het kan niet anders dat ze hier zijn voor één man: Benjamin Francis Leftwich.

CONCERT
Benjamin Francis Leftwich, Into The Great Wide Open, Naar Buiten, 9 september 2012

MUZIEK
Benjamin Francis Leftwich maakt zielige, ietwat koude muziek om zijn liefdesverdriet te verwerken. Met behulp van zijn gitaar zoekt hij troost in de muziek. De nummers liggen lekker in het gehoor, maar lijken over de gehele linie ook wel veel op elkaar.

PLUS

Benjamin Francis Leftwich heeft het zwaar: zon en warmte passen niet bij zijn liedjes en ook het tijdstip is niet gepast. Schemer zou beter passen. Toch houdt hij zich in de heersende positiviteit redelijk goed staande door in zijn eentje een kleine show neer te zetten. Daarbij liggen de nummers gemakkelijk in het gehoor, je hoeft niet per se geconcentreerd te luisteren om te horen wat de boodschap van Leftwich is: een zoektocht naar verwerking en troost.

MIN
Dan mogen de teksten nog zo gemakkelijk in het gehoor liggen, het is storend dat hij zoveel clichés gebruikt in zijn liedjes. Dit citaat illustreert dit overduidelijk: “It’s time to steal you, darling.” En hoe voorspelbaar en gênant wil je het maken wanneer je “I named a star for you, / i named a star after you, / but that wasn’t bright enough for you” zingt.
Daarbij wordt het concert geenszins spannend. Geen interessante instrumentale gedeeltes, geen enkel nummer wordt opgerekt. Dat is ook moeilijk als je in je eentje op het podium staat, maar had er dan een liveband bij genomen.
Het concert moddert maar wat door zonder dat er een noot gekraakt wordt. Leftwich probeert het nog interessant te maken door een anekdote over zijn vader te vertellen (“Dad gave me som ebananas to keep me healthy”) of te zeggen dat hij van Vera en Paradiso houdt, maar dat maakt deze vertoning nog belachelijker dan het al was.

CONCLUSIE
De plank wordt volledig misgeslagen. Geen inspirerende set voor Leftwich. Hij probeert te redden wat er te redden valt, maar het is vanaf de eerste nummers al duidelijk dat dit zijn dag niet is. Het tweede liedje Pictures laat de set optimistisch beginnen, maar gaandeweg daalt het niveau en de kwaliteit van Leftwich. Misschien toch beter dat hij zijn verdriet in zijn eentje gaat verwerken.

CIJFER:

4.5