CONCERT
Rebekka Karijord, Crossing Border, Duitse Kerk, 17 november 2012
MUZIEK
Karijord is een van die Scandinavische ijsprinsessen die de laatste jaren zo goed scoren. Denk aan Agnes Obel en Ane Brun. Feeërieke muziek die nergens echt zoetsappig wordt. De Noorse zangeres/pianiste haalt haar inspiratie uit een jeugd met een vage hippiemoeder en een vader met een drugsprobleem. Die rotjeugd levert nu mooie liedjes op. Dat klinkt heel zwaar, maar dat is het niet. Door haar vlinderachtige geluid weet Karijord er steeds weer een positief tintje aan te geven. Vorig jaar stond ze nog een beetje onzeker op Walk The Line. Nu mag ze op Crossing Border laten zien of ze die zenuwen van zich heeft afgeschud.
PLUS
Getooid in een gewaad met belletjes en omringd door mannen met baarden betreed Karijord als een soort Sneeuwwitje en de vier dwergen het podium van de Duitse Kerk. De toon is direct gezet. De stem van de Noorse is loepzuiver en verzwakt geen moment. Met dreigende drums, die op de achtergrond steeds verder aanzwellen, bezingt de zangeres de gebeurtenissen uit haar jeugd zonder te verzanden in dramatisch geneuzel. En passant weet ze 'Cry me a river' van Justin Timberlake zo'n draai te geven dat je nekharen er op een positieve manier van overeind gaan staan. Van ingetogen klein naar bombastisch groot, Karijord lijkt het allemaal te kunnen.