Crossing Border: St Vincent grillig hoogtepunt

Intrigerende muzikant met eigen geluid

Atze de Vrieze ,

Kort na haar optreden in de Amerikaanse talkshow Jimmy Fallon kreeg Annie Clark (alias St Vincent) via Twitter een berichtje van Mark Stewart, frontman van 80s postpunkband The Pop Group. Hij vond haar cover van She Is Beyond Good And Evil fantastisch en zou graag meedoen als St Vincent Londen aandeed. Zo geschiedde. Als dank gaf Stewart haar een afwasborstel in de vorm van Sid Vicious, met de woorden: "This is what happened to punk." Die cover is vanavond het hoogtepunt van de avond, vooral omdat ie lekker rauw en hard gespeeld wordt.

Intrigerende muzikant met eigen geluid

Kort na haar optreden in de Amerikaanse talkshow Jimmy Fallon kreeg Annie Clark (alias St Vincent) via Twitter een berichtje van Mark Stewart, frontman van 80s postpunkband The Pop Group. Hij vond haar cover van She Is Beyond Good And Evil fantastisch en zou graag meedoen als St Vincent Londen aandeed. Zo geschiedde. Als dank gaf Stewart haar een afwasborstel in de vorm van Sid Vicious, met de woorden: "This is what happened to punk." Die cover is vanavond het hoogtepunt van de avond, vooral omdat ie lekker rauw en hard gespeeld wordt.

GEZIEN
St Vincent, Crossing Border, Waterloo, 18 november 2011

MUZIEK

De rest van de songs komt (op een na) van St Vincent's laatste twee albums Actor en Strange Mercy. Ze heeft een heel eigen stijl ontwikkeld: vinnige indiepopsongs die ze kleurt met haar krasserige gitaarspel. In haar band spelen twee synthesizers een belangrijke rol, waarvan er een vaak als bas ingezet wordt, maar ook soms voor space-effecten. En er is een achtergrondzangeres die ogenschijnlijk nauwelijks werk te doen heeft, maar die stiekem heel belangrijk is voor de balans.

PLUS
Zo doordacht als St Vincent kom je ze niet vaak tegen. Haar songs gaan over hoe mensen elkaar continu verleiden en bedriegen, soms tegelijk. En daarbij hoort een intrigerend soort uitstraling, afstandelijk en tegelijkertijd uitnodigend. Zo werkt ook haar muziek. Opener Surgeon is zowaar dansbaar en funky. Chloe In The Afternoon - over een geheime lunchontmoeting met sado-masochische trekjes - is juist langzaam en verleidelijk. In Strange Mercy combineert ze een scherp gitaargeluid en een tegendraads ritme met lieflijke backing vocalen. Haar drummer speelt met een koptelefoon om strakker dan strak te kunnen zijn. Een beetje muzikant vindt dat een zwaktebod, maar in deze band werkt het uitstekend. St Vincent probeert haar luisteraar continu uit balans te brengen, maar is tegelijkertijd akelig precies. In The Party stuurt ze haar band op haar toetsenist na weg. Het is het sobere hoogtepunt van de set, vooral door de intrigerende woorden "I licked the icecube from your empty glas."

MIN
Toch duurt het wel even voor Clark los komt, alsof ze tot die Pop Group cover meer met het hoofd dan met het hart speelde. Jammer dat ze direct na dat venijnige liedje het zwakste nummer in de set speelt, het wat vlakke Year Of The Tiger.

CONCLUSIE
Vanaf haar tweede album heeft St Vincent haar draai gevonden, met haar derde heeft ze haar vorm bevestigd. Live is ze in staat mensen mensen te overtuigen die dat nog niet door hadden, omdat je nog beter ziet en hoort wat ze nu precies doet. Bij afsluiter Your Lips Are Red neemt ze zowaar rockposes aan en duikt ze even het publiek in. St Vincent is een kameleon die je steeds op het verkeerde been zet. Van begin tot eind spannend.

CIJFER:

8,5