All This Dancin' Around is het derde studio-album van de Antwerpse rockmachien Triggerfinger. De langspeler ligt net in de winkels en is momenteel Album van de Week. Eind december komen ze naar Nederland voor twee shows in Paradiso en op 23 november spelen ze op Eric Cortons twitterfeest. 3VOOR12 ging in Amsterdam aan tafel met zanger-gitarist Ruben Block, drummer Mario Goossens en bassist Paul van Bruystegem en sprak over het nieuwe album, de opnames in Los Angeles en de ongekende live-reputatie.

De 'loudest band from Antwerpen' begint in de Lage Landen steeds beroemder te worden. Triggerfinger stond de afgelopen maanden op de grootste podia van Lowlands en Pinkpop en dat is ze niet komen aanwaaien. Het rocktrio heeft na jaren onophoudelijk touren een genadeloze live-reputatie opgebouwd en is al aan het derde studioalbum toe. In het Amsterdamse restaurant Open komen de Vlamingen een stuk tammer en lolliger voor de dag.

Loeihard in uwe wagen
All This Dancin' Around is ook de titel van het openingsnummer en past volgens frontman Block bij de plaat: "We dansen wel wat rond emotionele situaties op de plaat. Er staan een aantal intense nummers op en wat meer Chuck Berry-achtige dingen die iets lichter op de hand zijn." De titel slaat echter niet alleen op de thematiek. "Het nummer heeft een bluesriff, maar is eigenlijk onze versie van een dansnummer." "Dat ze gaan dansen is meer een eventueel gevolg", lacht Paul van Bruystegem. De bassist, die ook als Monsieur Paul en Lange Polle door het leven gaat, neemt de zonnebril af en schuift aan met een gulle lach op het gelaat. "Ge kunt erop dansen, ge kunt het loeihard in uwe wagen opzetten en ge kunt er ook mee proberen op te staan."

Block en Goossens maken nu tien jaar samen muziek, sinds acht jaar doet Lange Polle ook mee. Muziek zit ze in het bloed en maakten ze voor Triggerfinger al in bands als Monza, Sin Alley, Noordkaap en Hooverphonic. Dat doen ze om mensen te vermaken en te raken, maar vooral omdat ze het tof vinden, legt Goossens uit. De man die vaak wordt geroemd als de beste drummer van de Lage Landen, is het meest bescheiden van het drietal. "We denken er niet over na. Voor ons is het gewoon muziek maken die we goed vinden. En als zoveel mensen dat ook tof vinden en staan te roepen en te springen, dan zijn we daar ongelofelijk blij mee."

Jaloersmakende live-reputatie in de Aldi gekocht
Block: "We spelen al een hele tijd samen, op zich zou dat vervelend kunnen worden, maar bij ons wordt dat eigenlijk alsmaar beter. Het is een genre dat nogal eens op plaat verschenen is, dan is het zaak om het voor jezelf interessant en spannend te houden. En het dan nog overbrengen bij je concerten." Goossens valt bij: "Dat is de coolste job ter wereld!"

Triggerfinger schuimt al jaren de clubpodia af en kan op een ijzersterke live-reputatie bogen. Een jaloersmakende reputatie. Block ontsteekt in boosheid: "Dan zeggen mensen: ‘Jullie hebben het gemakkelijk, want jullie hebben een goede live-reputatie’. Ja die hebben we gekocht in de Aldi zeker. Hebben we daar niet fokking tien jaar voor gespeeld in cafeetjes?"

Aan de drugs
"We spelen veel ja", geeft Goossens toe. "Als we een tijdje niet in Nederland of België zijn, dan doen we wel Duitsland of Frankrijk." Block: "Het is fijn dat we niet alleen op de Benelux teren. Nu beginnen Frankrijk, Duitsland en Zwitserland ook goed te lopen." De territorium-uitbreiding houdt de heren scherp. "Dan sta je het ene moment op Pinkpop of Werchter en dan kun je weer clubs gaan spelen in Duitsland. Beide hebben hun charme." Polle kijkt bedenkelijk: "Booooring. Alles is plezant, we moeten dringend aan de drugs."

"Spelen is wat we het liefste doen", vertelt Goossens. "Ook als we een plaat maken. Dan is het in de studio precies of we aan het repeteren zijn en spelen we het gelijk effekes in." Polle gromt instemmend: "Heel simpel. Het wordt altijd heel moeilijk gemaakt. Zeker als je veel live-ervaring hebt, kun je in één ruk je plaat opnemen en mixen." Dat gebeurde dit voorjaar in Los Angeles met producer Greg Gordon (bekend van Oasis, Wolfmother, Slayer en Soulwax). "Ah man, hij heeft meegewerkt aan platen, die we thuis in de kast hebben staan. We vertrouwden hem, dus konden wij gewoon spelen."

In de studio waar Slayer, Nirvana en Tom Petty zaten
Californië bleek geen vakantietrip. Niet dat werken in de vermaarde Sound City studio een straf was. Goossens: "De toegevoegde waarde zat in de studio, in de mensen waarmee we werkten en het vakmanschap. Als je daar binnen loopt en alle gouden platen ziet hangen… Fuck man, hier heeft Slayer gezeten, Nirvana, Rage Against The Machine en Tom Petty... De studio heeft echt die jaren ’70 sfeer, je voelt je meteen thuis."

De vorige plaat What Grabs Ya verkocht in de Benelux ruim 15.000 keer en bracht de band op Pinkpop, Lowlands, Pukkelpop en Rock Werchter. Desondanks wilde Block iets anders doen. "Je schrijft nummers en zoekt een spanningsveld, dat wordt automatisch anders want je wordt ouder en krijgt andere invloeden. De drie elementen, Mario, Polle en ik, blijven hetzelfde, maar je merkt wel dat Mario veel producties heeft gedaan voor anderen. Hij is een hele goede drummer, maar zijn beste eigenschap is dat hij even zinnige dingen kan zeggen over een zang- of een gitaarlijn. Zo is dit de plaat waar we het hardst kritiek op elkaar konden leveren. Misschien maken wij ooit nog een keer een keyboard-plaat, maar nu hebben wij een hele goede Triggerfinger-plaat gemaakt. De vibe was zo goed, dat ik thuis meteen twee nieuwe nummers geschreven heb."

Tweede jeugd na wild leven
Polle buldert: "Het gaat helemaal niet slecht in de muziekbusiness, het gaat zelfs heel goed. Ik ben 52 jaar en heb nog nooit zoveel muziek gespeeld. En nog nooit zoveel geld verdiend. Ik moet thuis de bankdirecteur van mijn lijf houden. Soms word ik een beetje moe van al het geklaag. 'Pak een gitaar en ga spelen!' Ik denk als ik geen muziek zou spelen bij Triggerfinger, dat ik er nu niet als 50 maar als 70 zou uitzien. Ik heb heel wild geleefd…" De andere twee in koor: "heeeeeeel wild!". De bassist vervolgt: "voor mij is dit echt een tweede jeugd. Elke dag dat ik opsta heb ik iets van: 'Lucky bastard'. Eigenlijk verdien ik dit niet, maar ik ben – zoals we in België zeggen – met m’n gat in de boter gevallen. Ik sta nog met jonge gasten op festivals voor jonge mensen lawaai te maken. Dat is toch de ultieme natte droom en ik ben nog lang niet van plan te stoppen. 'Ga allemaal muziek spelen en doe dat tot u tachtig jaar bent!'"

All This Dancin’ Around is uit bij Excelsior Recordings/V2. Op 22 en 23 december presenteert Triggerfinger de plaat in Paradiso, Amsterdam en 23 november op het Twitterfeest van 3VOOR12 Radiojock Eric Corton in Luxor Live, Arnhem. Beluister het hele album tijdelijk op de Luisterpaal.