Poeh wat een fraai a capella begin van Graham Van Pelt, waarbij hij een heel folkkoor bouwt door zijn eigen stem te loopen en langzaam telkens iets toevoegt tot het uiteindelijk een soort Bon Iver op discobeats is. "Hi, my name is Miracle Fortress, sometimes I play with other people, sometimes not." Zo vat Van Pelt de kern van het concert al meteen samen.

GEZIEN:
Miracle Fortress, Paradise, Crossing Border 20-11-2010
 
MUZIEK:
Dromerige folk- en discopop van Graham - Miracle Fortress - Van Pelt uit Montreal, Canada.
 
PLUS:
Graham Van Pelt is zo'n zanger die zich aan zijn microfoon vastklampt als ware die het leven zelf. Hij sluit zijn ogen en slaat ze dan op om van die hoge Bon Iver-achtige zang te laten ontsnappen. Die echoënde vocalen zijn hartverwarmend. Schoon gezongen en mooi en vernuftig opgebouwd in songs die met effecten (tot op de stemband), gitaarhalen en lichte disco-beats en -drums opgesierd zijn. De eigen visuals zijn vindingrijk en een toevoeging die het sprookjesachtige effect van de muziek vergroot.

MIN:
Knap hoe Van Pelt die rijke songs alleen opbouwt, maar er vallen wel gaten tussen de nummers en ook in de zaal trouwens. En dat terwijl hij maar een half uur speelt, een kwartier korter dan aangekondigd. Miracle Fortress live haalt het niet bij de plaat en - discolichten of niet - het ziet er ook tamelijk lullig uit, hoe de Canadees met een nerdy blik een knopje indrukt.
 
CONCLUSIE:
Als je muziek op cd, ja zelfs op je MySpace zoveel mooier klinkt, dan doe je toch iets fout. Het is het extra budget waarschijnlijk waard om Miracle Fortress met band (of MF) te boeken.
 
CIJFER:
6

Alles over Crossing Border op de speciale festivalsite.